satılık ve kiralık konutlar: Aralık 2007

TAPU KANUNU (1)

Kanun Numarası : 2644
Kabul Tarihi : 22/12/1934
Yayımlandığı R. Gazete : Tarih 29/12/1934 Sayı: 2892
Yayımlandığı Düstur : Tertip: 3 Cilt: 16 Sayfa: 312
*
* *
Bu Kanunun yürürlükte olmayan hükümleri için bakınız
<< Yürürlükteki Bazı Kanunların Mülga Hükümleri
KÜlliyatı >>, Cilt :1 Sayfa : 235
*
* *

Madde 1 - Gayrimenkullerin tescilinde o gayrimenkul Devlete ait ise bulundu-
ğu yerdeki en büyük mal memuru, hususi idareye ait ise vali, evkafa ait ise ev-
kaf müdürü veya memuru, belediyeye ait ise belediye reisi, köye ait ise muhtar
ve mahsus kanunla teşekkül etmiş diğer hükmi şahıslara ait ise bunların kanuni
mümessilleri salahiyetlidirler. Bu mümessillerin salahiyetlerini kullanma
şeklini gösteren kanunlar hükmü yerinde durmaktadır.

Madde 2 - Hükmi şahısların tapu işlerinde merkez veya şubelerinin bulunduk-
ları yerin en büyük mülkiye amirinden nizamnamelerine göre gayrimenkul tasarru-
funa izinli olduklarına ve tescil işini yapacak mümessilin salahiyetine dair
alınacak belgenin verilmesi mecburidir. Ticaret Şirketleri bu belgeyi ticaret
sicil memurundan alırlar.

Madde 3 - Mevcudiyetleri Türkiye Cumhuriyeti Hükümetince tanınmış olan ya-
bancılara ait dini, ilmi, hayri müesseselerin fermanlara ve Hükümet kararlarına
müsteniden sahiplendikleri gayrimenkuller bu belgelerin sınırları dışına çıkma-
mak ve Hükümetin izni alınmak şartile müesseselerin hükmi şahsiyetleri namına
tescil olunabilir.

Madde 4 - Madenlerin tesciline ait muamelelerde mahsus kanun ve nizamlarına
göre verilecek belgelerin İktisat Vekaletince tasdik edilmiş olması şarttır.

Madde 5 - (Mülga : 4/11/1990-3678/31 md.)

Madde 6 - (Mülga : 11/6/1945-4753/64 md.)

Madde 7 - (Mülga:16/2/1995 - 4070/15 md.)
----------------------------------------------
(1) Bu kanunun, 10/4/1944 tarih ve 4541 sayılı Kanunda muhtarlığa ait olduğu
belirtilen vazifeler hakkındaki hükümleri, anılan Kanunun 24 üncü maddesiyle
yürürlükten kaldırılmıştır.

Madde 8 - Denizden doldurulmak istenilen yerler için o yerin en büyük mal
memurundan izin almak lazımdır. Bu izin doldurulacak yer belediye sınırı içinde
ise belediyenin, limanı da alakadar ediyorsa liman dairesinin veya deniz ticare-
ti idaresinin ve müstahkem mevki kumandanlığı olan yerlerde müstahkem mevki ku-
madanlığının muvafakatları alındıktan sonra 3 yıl müddetle verilir. Belediye sı-
nırı dışında ise alakalarına göre vilayet veya kaza idare heyetlerinin muvafaka-
ti alınır. İzinle doldurulan bu yerler izin veren dairelerden alınacak belgeler
üzerine değer baha aranmaksızın dolduran namına tapu sicillerine geçirilir. Üç
yıl içinde makbul bir özür olmaksızın doldurma işini bitirmiyenlerin bu yerler-
den eli çektirilir.

Madde 9 - İzinsiz doldurulmuş olan yerlerin tescilinde mahzur olmadığı ala-
kalı daire ve heyetlerce kabul olunursa doldurulan yerlerin doldurulmuş olduğu
halindeki değer bahasının onda biri alınmak şartile dolduran namına tescili
yapılır.

Madde 10 - Deniz kıyısında teressübattan veya denizlerin med ve cezrinden
dolmuş yerlerin satılmasında mahzur olmadığı sekizinci maddede yazılı alakalı
dairelerce bildirildiği takdirde o yerlerin kendi gayrimenkulüne bitişik olan
kısmını o gayrimenkul sahibinin kendisine yapılacak tebligattan itibaren iki
sene içinde takdir olunacak değer baha ile almağa hakkı vardır. Bu yerleri
satın alanların o yeri korumak için rıhtım inşası hakkı olacaktır.

Madde 11 - Sahipli bir gayrimenkulün önü veya bitişiği doldurulmak istenil-
diği takdirde sahibinden başkasına izin verilemez. İzinsiz olarak sahibi tara-
fından doldurulan böyle bir yerin tescilinde mahzur olmadığı alakalı daire ve
heyetlerce bildirildiği takdirde doldurulan yerin doldurulmuş olduğu haldeki
kıymetinin onda biri alınıp dolduranın veya dolduranın yerine geçenin namına
asıl mülkü ile birleştirilerek tescil olunur.
Devlet, vilayet, belediye veya köy meclisince sıhhi, içtimai veya iktisadi
sebeplerle yapılacak doldurma işlerinde yukarıdaki fıkrada yazılı gayrimenkul
sahiplerine doldurmağa yetecek mühlet verilerek doldurma teklif olunur. Bu müd-
det içinde doldurmadıkları takdirde bu hakları kalmaz.

Madde 12 - Bir gayrimenkulün önünde veya bitişiğinde olupta sahibi tarafın-
dan doldurulmak istenilen yerin doldurma işi bitirilmeksizin o gayrimenkul bir
başkasının mülkiyetine geçer veya ayni bir hakla takyid olunursa, başka suretle
mukavele bulunmadığı takdirde bu muamele işin şartları mahfuz olmak üzere doldu-
rulan yerde de sari olur.

Madde 13 - Devletçe veya vilayet ve belediyelerce yapılan liman, dalgakı-
ran, inşaatile temizleme ve taramadan meydana gelecek arazi hususi kanunlarında-
ki hükümlere bağlıdır.

Madde 14 - 8, 9, 10, 11 ve 12 nci maddeler hükmü bataklık olmıyan göl ve ne-
hir kenarlarında da caridir. Şu kadar ki nehrin asıl yatağını ve suların akıntı-
sını bozmadığı ve alt taraflara ve başkalarına mazarratı olmıyacağı hakkında
fenni rapor aranır.
Başlı başına tasarruf olunabilecek deniz, göl veya nehir metrukatı bulunan
sahipsiz yerler sahipli bir gayrimenkulün önünde veya bitişiğinde bulunursa o
gayrimenkul sahibine değer baha ile satın alması teklif olunur. Bir yıl içinde
talip olmadığı takdirde başkalarına satılır.
Bu yerler başlı başına tasarruf olunmıyacak halde ise takdir olunacak değer
baha ile bitişiğindeki gayrimenkul sahiplerine temlik olunarak kendileri borç-
landırılır.

Göl veya nehrin istila veya tahrip ettiği yerlerin sahiplerine Kanunu Mede-
ninin 636 ve 637 nci maddeleri hükmü yerinde durmak üzere mukabil tarafta bu
sebeplerden meydana gelmiş arazi var ise muadili parasız verilebilir.

Madde 15 - (Birinci fıkra Mülga: 18/1/1950-5516/12 md.)
Sahipli arazide husule gelen bataklıkların sıhhi sebeplerinden dolayı kuru-
tulması zarureti tahakkuk edince Devlet veya vilayet tarafından verilecek müsait
bir mühlet içinde sahipleri kurutmadıkları takdirde o bataklık Devlet veya vila-
yet tarafından kurutulur. Sahiplerinden kurutma masrafına iştirak edenlerin ara-
zisi kendilerine verilir. Masrafa iştirak etmiyenlerin arazisi kurutanın mülkü
olur. (Değişik: 18/10/1962-79/1 md.) Bu takdirde, gayrimenkulün bataklık halin-
deki gerçek karşılığı olarak arazi sahibine ödenecek bedelinin tesbitinde 6830
sayılı İstimlak Kanunu hükümleri uygulanır.

Madde 16 - Hususi kanunlarında müsaade edilenleri hariç olmak üzere Devlete,
belediyelere ve köylere ait orman, koru ve baltalıklardan tarla açılamaz ve hu-
susi bina yapılamaz. Şahıslara ait ormanlarda dahi ait olduğu vekaletten izin
alınmadıkça tarla açılamaz.

Madde 17 - Erbabı vukufa takdir ettirilen değer bahaların ikinci derecede
tasdikı belediyelerce seçilecek iki zatın da iştirakile mahalli idare heyetleri-
ne aittir.

Madde 18 - Bu kanunda yazılı vergi kıymetleri 1837 numaralı Bina Vergisi ve
1933 numaralı Arazi Vergisi Kanunları mucibince vergiye matrah olan kıymettir.

Madde 19 - Değer bahalar müsavi taksitlerle beş yıl içinde vergi ile birlik-
te Tahsili Emval Kanununa göre tahsil olunur. İki seneye ait taksit ödenince
gayrimenkul sahibi namına tescil edilir ve geri kalan taksitler için o gayrimen-
kul ipotekli olur.

Madde 20 - Bu kanunun neşrinden evvel muamelesi bitipte tahakkuk ettirilmiş
olan değer bahalar dahi 19 uncu maddede yazılı şekilde taksitle tahsil olunur.

Madde 21 - Köy ve belediye sınırları içinde kapanmış yollarla yol fazlaları
köy veya belediye namına tescil olunur.

Madde 22 - Kadastro veya tapu tahriri yapılmış olan yerlerle tapu senet veya
kayıdlarına sahiplerinin fotoğrafı yapıştırılmış olan gayrimenkullerin vukubula-
cak tasarruf muameleleri için belediye veya köy ilmühaberleri aranmaz. Kanunu
Medeninin mer'iyeti tarihine kadar musakkaf ve hükümde olan bağ ve bahçe ve ar-
saların on beş, diğer arazinin on seneden daha az bir müddet içinde husul bulmuş
olan iktisap sebeplerine veya Kanunu Medeninin mer'iyetinden sonra düşürülmüş
olan kayıdlara müstenit tasarruf muameleleri için dahi böyle yapılır. Ancak bu
muamelelerde kayıt sahibinin fotoğraf vermesi ve bu fotoğrafın kayda yapıştırıl-
ması lazımdır.
Bu çerçeve dışında kalan muamelelerle 2 nci fıkradaki hallerde fotoğraf ve-
remiyenler için gayrimenkulün sahibi olduğuna ve başkasının alakası bulunmadığı-
na dair belediye veya köy ilmühaberi almak lazımdır.

Madde 23 - İlmühaber alınması lazımgelen muameleler için belediye veya ihti-
yar meclisi ilmühaberi tasdikten imtina ederse bu imtina sebeplerini şerh ile
izaha mecburdur. Bunu yapamazsa hakkında kanuni takibat yapılır.
Tapu idareleri yapacakları tetkik ve tahkik üzerine bu sebeplerin kanuni ol-
madığını anlarlarsa işi tapu komisyonuna verirler. Komisyon da sebeplerin kanuni

olmadığına karar verirse tapu idarelerince muamele yapılır. Aksine karar verirse
tapu idareleri 1515 numaralı kanunun şumülü dışındaki hallerde alakalıyı mahke-
meye gönderir. Kaza tapu komisyonlarının kararlarına karşı alakalıların vilayet
tapu komisyonlarına itiraz hakları vardır

Madde 24 - Köylerde bulunan metruk ve kimsesiz mezarlıklarla vakfa ait umumi
mezarlıklar köyün manevi şahsiyeti namına tescil olunur.

Madde 25 - 1580 sayılı Belediye Kanununun 159 uncu maddesi ile 2510 sayılı
İskan Kanununun 21 inci maddesi dışında kalan mera, baltalık gibi köy orta malı
sayılan yerlerin tescili ve alım satım şekilleri hakkında hususi hükümler konu-
lacaktır.

Madde 26 - (Değişik: 6/1/1954-6217/1 md.)
Mülkiyete, mülkiyetin gayrı ayni haklara ve müşterek bir arzın hissedarları
veya birbirine muttasıl gayrimenkullerin sahipleri arasında bunlardan birinin
veya bir kaçının o gayrimenkul üzerinde mevcut veya inşa edilecek binanın, muay-
yen bir katından veya dairesinden yahut müstakillen istimale elverişli bir bölü-
münden munhasıran istifadesini temin gayesiyle Medeni Kanunun 753 üncü maddesi
hükümlerine göre irtifak hakkı tesisine veya tesisi vadine mütedair resmi senet-
ler tapu sicil muhafızları veya memurları tarafından tanzim edilir.
Alakalıların isteği halinde resmi senedi tanzim için memurlar ikametgahlara
giderler, bu sırada gelecek haciz ve tahdit kararları resmi senedi yapmak için
ikametgaha gitmiş olan memura tebliğ olunur.

(Ek hüküm: 2/4/1998 - 4358/3 md.) Resmi senede tarafların kimlik bilgileri
ile birlikte vergi kimlik numaraları da kaydedilir.(Değişik:6/3/1981-2421/1 md.)
Resmi senedi, taraflar ile hazırlayan memur ve tapu sicil muhafızı imzalar. Ta-
rafların kimliklerinde şüpheye düşülen hallerde tanık getirilmesi istenebilir.
Kanunların tanık bulundurulmasını zorunlu kıldığı hükümler saklıdır.11 Ocak 1926
tarihli ve 711 sayılı Kanun gereğince yapılacak akitlerde de aynı usul uygu-
lanır.
Birinci fıkrada beyan olunan irtifak hakkı tesisi vaitleri tapu siciline
re'sen şerh verilir. Bunlardan irtifak hakkı tesisi vadine mütedair resmi senet-
ler tapuya şerh verilmekle, taallük ettiği gayrimenkulün sonraki maliklerini de
ilzam eder.
Noterlik Kanununun 44 üncü maddesinin (B) bendi mucibince noterler tarafın-
dan tanzim edilen gayrimenkul satış vadi sözleşmeleri de taraflardan biri ister-
se gayrimenkul siciline şerh verilir.
Şerhten itibaren beş yıl içinde satış yapılmaz veya irtifak hakkı tesis ve
tapuya tescil edilmezse işbu şerh tapu sicil muhafızı veya memuru tarafından
re'sen terkin olunur.

(Ek : 26/4/1984-3000/1 md.) Konut yapanlara, ihracatçılara, turizm tesisi
yapanlarla işletmecilerine, sanayicilere, esnaf ve sanatkarlara konuları ile il-
gili olarak bankalarca veya kamu kurum veya kuruluşlarınca (Ordu Yardımlaşma Ku-
rumu dahil) açılacak kredilere karşılık teminat gösterilen gayrimenkullerin ipo-
tek işlemleri, resmi senet tanzim edilmeksizin alacaklı ile borçlu ve varsa ke-
filleri arasında yapılan kredi veya borç sözleşmelerine istinaden, ilgililerin
talebi üzerine, tapu sicil muhafızlıklarınca tapuya tescil edilir.

(Ek: 12/3/1985-3163/1 md.) Tarımsal kredi sebebiyle bankalar veya kamu kurum
ve kuruluşları lehine teminat olarak gösterilen gayrimenkullerin ipotek işlemle-
rinde de bu usule uyulur.
*

Madde 27 - Tapu Sicil Muhafız veya memurları tarafından yapılan resmi senet-
lere iki tarafın ve tapu senetleriyle akte müstenit olmıyan iktibaslarda kayıt-
lara sahibinin 6x4 büyüklüğünde ve mümkün olan yerlerde fotoğrafları yapıştırı-
lır. Bu imkanı idare heyeti tayin eder. Tapu sicil muhafızları veya memurları da
küçüklük ve sair makbul mazeretleri göz önüne alabilirler.
1515 numaralı kanunun şümulüne girmiyen fotoğrafsız tapu kayıt ve senetleri-
ne fotoğraf yapıştırılmak istenildikçe tapu memurluğunca hüviyeti bilinmiyenler
için hüviyetleri tasdik ettirilerek fotoğraf yapıştırılır.

Madde 28 - Akte ve tescile müteallik tapu işleri idari emirlerle durdurula-
maz.

Madde 29 - (Mülga: 25/2/1952-5887/126 md.)

Madde 30 - Plan ve resmi mesahaya istinad etmiyen gayrimenkul mallarda eski-
denberi malüm ve muayyen olan hududa itibar olunur. Borçlar Kanununun 215 inci
maddesi hükmü yerinde durmaktadır.

Madde 31 - (Değişik: 25/1/1950-5520/1 md.)
Gayrimenkul malların yüz ölçüsü tapu sicilinde yazılı miktardan fazla çıkıp-
ta bu fazlalığın bitişik araziye el uzatmaktan ileri gelmediğine ve sınırca da
bir değişiklik olmadığına mahkemece karar verilirse sicille karar veçhile kaydo-
lunur.
Mahkeme gayrimenkulün başında incelemeler yapar ve bitişik gayrimenkul ma-
liklerini dinler. Mahkeme kararına, tapu fen memurlarına ve bunlar yoksa yetkili
fen memurlarına veya mühendislere yaptırılacak o yere ait harita da eklenir.
İtiraz halinde genel hükümler çerçevesinde dava açılır.

Madde 32 - Planı veya resmi şekilde yapılmış haritası bulunan gayrimenkulle-
rin gerek kazaen ve gerekse rızaen parçalara ayrılmasında harita yapılması mec-
buridir. Şehir ve kasabaların belediye sınırları içinde olupta tapu fen memuru
bulunan yerlerde plan ve haritaya bağlı olmıyan gayrimenkullerin parçalara ay-
rılmasında da harita yapılır. Belediye sınırları dışında bulunan gayrimenkuller-
den kazai şekilde parçalara ayrılanların haritasını yaptırmak hakimin takdirine
bağlıdır.

Madde 33 - Kanunu Medeninin 934, 935 inci maddelerine göre sicillin tashihi-
ne ve bir ayni hakkın süküt edip etmediğinin tayinine dair tapu sicil muhafız
veya memuru tarafından mahkemeye yapılacak müracaatlar ve bunun üzerine verile-
cek kararlardan bir güna harc ve resim alınmaz ve bunlara damga pulu yapıştırıl-
maz.

Madde 34 - Bedelli akitlerde ve bir aktin yapılması diğerinin yapılmış olma-
sına bağlı olan hallerde alakalılar tapu sicil muhafız veya memurunu yediadil
yapabilirler. Bu takdirde memur tarafından paranın hak sahiplerine verilmesi
Akitlerin tamam olmasına bağlıdır. Akitler tamam olmazsa memur parayı kimden al-
mış ise alakalılar dağılmadan huzurlarında derhal ona geri verir ve taallük et-
tiği muameleleri bozar.

Madde 35 - Tahdidi mutazammın kanuni hükümler yerinde kalmak ve karşılıklı
olmak şartiyle yabancı hakiki şahıslar Türkiye'de gayrimenkul mallara temellük
ve tevarüs edebilirler.

(Ek fıkra: 21/6/1984 - 3029/1 md.; iptal: An. Mah. 13/6/1985 tarih ve E.
1984 /14, K. 1985/7 sayılı Kararı ile)

(Ek fıkralar: 22/4/1986 - 3278/1 md.; iptal: An. Mah. 9/10/1986 tarih ve E.
1986/18, K. 1986/24 sayılı Kararı ile)

Madde 36 - Yabancı hakiki şahıslar bir köye bağlı olmıyan müstakil çiftlik-
lere ve köy sınırları dışında kalan arazinin otuz hektardan çoğuna ancak hüküme-
tin izniyle sahip olabilirler. Kanuni miras bu hükümden dışarıdır. Adı geçen
çiftliklere ve arazinin otuz hektardan ziyadesine vasiyet suretiyle veya mensup
mirascı sıfatiyle yabancı hakiki şahısların sahip olabilmesi de hükümetin iznine
bağlı olup izin verilmezse çiftlik ve bu fazla miktar tasfiye suretiyle bedele
çevrilir.

Madde 37 - Yabancı hakiki şahısların intikal işleri Türkiye Cumhuriyeti mah-
kemelerinden verilen veyahut kendi salahiyetli makamlarından verilipte Türk ka-
nunlarının veraset usulü hakkındaki hükümlerine uygun olduğu Türk mahkemelerince
tasdik edilen veraset senetlerine istinaden yapılır.

Madde 38 - 8 cemaziyelevvel 1275 tarihli tapu nizamnamesi ve zeyillerinin ve
28 receb 1291 tarihli emlak nizamnamesinin ve 7 muharrem 1293 tarihli arazi hak-
kındaki fıkaratı nizamiyenin ve 8 receb 1276 tarihinde iradesi çıkmış olan tapu
senedatı hakkındaki talimatnamenin ve 28 receb 1276 tarihinde iradesi çıkmış
olan tarifnamenin ve emvali gayrimenkulenin tasarrufuna dair 3 mart 1329 tarihli
muvakkat kanunun ve defterhane idarelerinin teşkilat ve tensikatına dair 17 tem-
muz 1323 tarihli nizamname ile zeyillerinin ve emvali gayrimenkulenin muamelatı
tasarrufiyesinde tapu senedatı ile kayidlerine alakadaranın fotoğrafileri yapış-
tırılmasına dair 30 kanunusani 1926 tarihli kanunun Kanunu Medeni ile Kanunu
Medeninin tatbikına aid kanun ve Borçlar Kanunu ile ortadan kalkmamış olan hü-
kümlerile başka kanunların bu kanuna uygun olmıyan hükümleri kaldırılmıştır.

Geçici Madde 1-(2644 sayılı Kanunun numarasız Muvakkat maddesi olup tesel-
sül için numaralandırılmıştır.)
- Bu kanunun mer'iyetinden evvel açılarak tarla veya bağ ve bahçe haline
konulmuş olupta henüz muamelesi bitmemiş yerler hakkında da bu kanunun 6 ncı
maddesi hükümleri tatbik olunur.

Madde 39 - Bu kanun hükümleri, neşrolunduğu tarihten itibaren yürümeğe baş-
lar.

Madde 40 - Bu kanun hükümlerini Adliye, Dahiliye, Maliye Bakanları yerine
getirir.
*
* *

22/12/1934 TARİHLİ VE 2644 SAYILI ANA KANUNA
İŞLENEMEYEN GEÇİCİ MADDE:

1 - 26/4/1984 tarih ve 3000 sayılı kanunla gelen Geçici Madde:

Geçici Madde - 2/2/1984 tarihli ve 2977 sayılı İdari Usul ve İşlemlerin Ye-
niden Düzenlenmesi ile İlgili Yetki Kanunu ile Bakanlar Kuruluna verilen Kanun
Hükmünde Kararname çıkarma yetkisi, 22/12/1934 tarihli ve 2644 sayılı Tapu Kanu-
nu için adı geçen Kanunla verilen süre bitimine kadar geçerlidir.

2644 SAYILI KANUNDA EK VE DEĞİŞİKLİK YAPAN MEVZUATIN
YÜRÜRLÜKTEN KALDIRDIĞI KANUN VE HÜKÜMLERİ
GÖSTERİR LİSTE

Yürürlükten Kaldıran Mevzuatın
------------------------------
Yürürlükten Kaldırılan
Tarihi Sayısı Maddesi
Kanun veya Kanun Hükümleri ------ ------ -------
----------------------------------
Şehir ve kasabalarda muhtarlığın ilgasına dair
2295 numaralı kanun ve Memurin Kanununun 47
inci maddesine bir fıkra eklenmesine dair 960
numaralı Kanun ile 1111 numaralı Askerlik ve 2613
numaralı Askerlik ve 2613 numaralı Kadastro ve
Tahriri ve 2644 numaralı Tapu Kanunlarının
27/11/1984 tarih ve 4541 sayılı Kanunda yazılı
muhtarlığa ait vazifeler hakındaki hükümleri 10/4/1944 4541 24
716 sayılı Borçlanma Kanununun 3 üncü maddesi
ve 2490 sayılı Artırma, Eksiltme ve İhale Kanu-
nunun 56 ncı maddesinin 2 nci fıkrası ve 2510
sayılı İskan Kanununun 17 nci maddesine bağlı
toprak tevzi cetveli ve bu maddenin sanatkarlara
yarım istihkak toprak verileceğine dair olan
fıkrası ile 20. ve 21 inci maddeleri ve
22/12/1934 tarih ve 2644 sayılı Tapu Kanununun
6 ncı maddesi hükümleri ve arazi dağıtılması
hakkındaki diğer makamların yetkileri 11/6/1945 4753 64
22/12/1934 tarih ve 2644 sayılı Tapu Kanunu-
nun 15 inci maddesinin birinci fıkrası 18/1/1950 5516 12
22/12/1934 tarih ve 2644 sayılı Tapu Kanunu-
nun 29 uncu maddesi 25/2/1952 5887 126-c
743 sayılı Türk Kanunu Medenisinin 442,445,
446 ve 540 ıncı maddeleri ile 2644 sayılı Tapu
Kanununun 5 inci maddesi 4/11/1990 3678 31
22/12/1934 tarih ve 2644 sayılı Tapu
Kanununun 7 nci maddesi 16/2/1995 4070 15

KÖY KANUNU (1)

Kanun Numarası : 442
Kabul Tarihi : 18/3/1924
Yayımlandığı R. Gazete: Tarih : 7/4/1924 Sayı: 68
Yayımlandığı Düstur : Tertip: 3 Cilt: 5 Sayfa: 336

BİRİNCİ FASIL

Madde 1 - Nüfusu iki binden aşağı yurtlara (köy) ve nüfusu iki bin ile yirmi
bin arasında olanlara (kasaba) ve yirmi binden çok nüfusu olanlara (şehir) de-
nir. Nüfusu iki binden aşağı olsa dahi belediye teşkilatı mevcut olan nahiye,
kaza ve vilayet merkezleri kasaba itibar olunur. Ve Belediye Kanununa tabidir.

Madde 2 - Cami, mektep, otlak, yaylak, baltalık gibi orta malları bulunan
ve toplu veya dağınık evlerde oturan insanlar bağ ve bahçe ve tarlalariyle bir-
likte bir köy teşkil ederler.

Madde 3 - Bu kanunun hükmü başlar başlamaz her köyün sınırı ihtiyar meclisi
tarafından bir kağıda yazılır. Sınır için komşu köyler ile aralarında uzlaşama-
dıkları yerler varsa bu da gösterilir ve yazılan sınır kağıdı ihtiyar mecli-
since mühürlenerek nahiye müdürüne gönderilir. Nahiye müdürü de bu sınır kağıdı-
nı kaza veya vilayete gönderir. Oralarda idare meclisince sınır kağıdı tetkik ve
tasdik olunduktan sonra tasdikli bir örneği tekrar köy ihtiyar meclisine veril-
mek üzere nahiye müdürüne yollandığı gibi asıl sınır kağıdı da tasdikli olarak
tapu idaresine verilir. İki köy arasında uzlaşılamıyan sınırlar için idare mec-
lisleri tahkikat ve tetkikat yaparak sınırı beşinci maddeye göre çizip her iki
köye de tasdikli birer örneğini gönderir ve bu katidir. Kazadaki bütün köylerin
tasdikli sınır kağıtları tapuca bir deftere yazılıp defterin altı idare mecli-
sine tasdik ettirilir. Ayrıca bu tasdikli defterin bir suretide tapuca çıkarılıp
idare meclisinde saklanmak üzere verilir. Köy sınırlarına ait işlerde Devlet
daireleri ve mahkemelerce bu tasdikli defterler esastır.

Madde 4 - Bir köyün sınırı aşağıda tarif edildiği şekilde çizilir.
1 - Eskiden beri bir köyün sayılan bütün tarla, bağ bahçe, çayır, zeytin-
lik palamutluk, baltalık ve ortaklar sınır içinde kalmalı.
2 - Dağlık ve ormanlık havalide ötede beride dağınık olan evler, tarlalar,
meralar parça parça en yakın köye bağlı sayılmakla beraber bunlar sınır haricin-
de bırakılmalı yalnız her birinin adı sınır kağıdının altında yazılmalı.
3 - Sınır mümkün olduğu kadar kolay anlaşılacak surette dereler, tepeler,
yollar veya diğer değişmiyen işaretli yerlerden geçmeli ve bu dere, tepe ve
yolların veya işaretli yerlerin köylüce adları ne ise behemehal sınırda sıra-
siyle yazılmalı.
-----------------------
(1) Bu Kanunun; 31/8/1956 tarih ve 6830 sayılı mülga İstimlak Kanununa aykırı
hükümleri,mezkür kanunun 35. maddesi ile; 29/8/1977 tarih ve 2108 sayılı
Muhtar ödenek ve Sosyal Güvenlik Kanununa aykırı hükümleri de anılan Kanunun
7. maddesi ile yürürlükten kaldırılmıştır.

4 - Eğer bir köyün sınırını derelerden, tepelerden, yollardan veya diğer
değişmiyen işaretli yerlerden geçirmek kabil olmazsa o halde sınır mümkün olduğu
kadar düz yapılmalı ve büyük taşlar dikilerek sınır gösterilmeli.
5 - Bir köy ahalisinden bazı kimselerin başka bir köy arazisi içinde kalan
dağınık tarla, bağ, bahçe gibi yerleri sahibinin bulunduğu köyün sınırında değil
öteki köyün sınırında gösterilmeli.
6 - Bir köyün sınırı mutlaka diğer köyün sınıriyle birleşmek lazım gelmez.
İki köyün sınırları arasında eskidenberi hiçbir köyün malı sayılmıyan boş arazi,
dağlar, ormanlar, yaylaklar varsa bunlar gene sınırın dışında bırakılmalı.
7 - Bir köyün malı olan yaylaların o köy ihtiyar meclisi tarafından ayrıca
sınırı çizilmekle beraber bu sınır kağıdı asıl köyün sınır kağıdı ile birleş-
tirilmeli.

Madde 5 - İki köy arasında nizalı sınırların çizilmesi için Hükümetin emriy-
le iki köy heyeti ihtiyariyesi bir araya toplanarak işin kendi aralarında dü-
zeltilmesi için çalışılır. Gene uzlaşamadıkları halde idare meclisi tetkikat
ve tahkikat yaparak altı ay içinde doğrudan doğruya sınırı çizer ve bu kati
olur.Beş sene müddetle değiştirilemez.
Bir köy sınırı; bu kanun mucibince çizildikten beş sene sonra hasıl olacak
lüzum ve ihtiyaç üzerine ihtiyar meclisi sınırın büyültülüp küçültülmesi için
müracaatta bulunabilir. Şayet bu sınırın büyütülmesi veya küçültülmesi başka bir
köye dokunmuyorsa vilayet veya kaza idare meclisleri karariyle sınır tashih olu-
nur ve tasdikli deftere yazılır.
Sınırın büyültülmesi veya küçültülmesi başka bir köye dokunuyorsa bu madde-
nin birinci fıkrasına göre mesele halledilir.

Madde 6 - (Değişik: 25/2/1998 - 4342/34 md.) Birkaç köy arasında müşterek
olan sıvat, sulak, pınar ve baltalık gibi yerler eğer bir köy sınırı içinde
kalıyorsa o köyün malı olmakla beraber diğer köyler de eskisi gibi istifade
ederler.
Bu gibi müşterek yerler bir köy sınırı içinde kalmıyorsa buralardan istifade
eden köylerin müştereken malı olup her köyün sınır kağıdında bu hakları yazılır
ve müştereken koruyup eskisi gibi istifade ederler.

Madde 7 - Köy bir yerden bir yere götürülebilen veya götürülemiyen mallara
sahip olan ve işbu kanun ile kendisine verilen işleri yapan başlı başına bir
varlıktır. Buna (şahsı manevi) denir.

Madde 8 - Köyün orta malı kanun karşısında Devlet malı gibi korunur. Bu
türlü mallara el uzatanlar Devlet malına el uzatanlar gibi ceza görürler.

Madde 9 - İşbu kanun ile köye verilen işleri görmek (Köy muhtarının) ve
(İhtiyar meclisinin) vazifesidir.

Madde 10 - Muhtar, köyün başıdır. İşbu kanuna göre köy işlerinde söz söyle-
mek, emir vermek ve emrini yaptırmak muhtarın hakkıdır.
Muhtar Devletin memurudur. Devlet işlerinde vazifesini (36) ncı maddeye
göre yapar.

Madde 11 - Köy muhtarının ve yapacağı işte köy muhtariyle birlik olanlara
köy işlerinde fenalıkları anlaşılırsa Devlet memuru gibi muhakeme edilirler ve
ceza görürler .
İKİNCİ FASIL
Köy işleri

Madde 12 - Köye ait işler ikiye ayrılır:
1 - Mecburi olan işler;
2 - Köylünün isteğine bağlı olan işler.

Köylü mecburi olan işleri görmezse ceza görür. İsteğine bağlı olan işlerde
ceza yoktur. Ancak köylünün isteğine bağlı bu gibi işlerde köy derneğinin yarı-
sından çoğu hükmederler ve vilayete bağlı olan yerlerde vali ve kazaya bağlı
olan köylerde kaymakamın rızasını alırlarsa o iş bütün köylü için mecburi olur.
Ve yapmıyan ceza görür.

Madde 13 - Köylünün mecburi işleri şunlardır:
1 - Sıtma, sivrisinek tarafından aşılandığı ve sivrisinek de su birikinti-
lerinde barındığı ve ürediği için her şeyden evvel köy sınırı dahilindeki su
birikintilerini kurutmak;
2 - Köye kapalı yoldan içilecek su getirmek ve çeşme yapmak, köyün içtiği
su kapalı geliyorsa yolunda delik deşik bırakmamak ve mezarlıktan veya süprün-
tülük ve gübrelikten geçiyorsa yolunu değiştirmek;
3 - Köylerdeki kuyu ağızlarına bir arşın yüksekliğinde bilezik ve etrafını
iki metre eninde harçlı döşeme ile çevirmek;
4 - Evlerde odalarla ahırları bir duvarla birbirinden ayırmak;
5 - Köyün her evinde üstü kapalı ve kuyulu veya lağımlı bir hala yapmak ve
köyün münasip bir yerinde herkes için kuyusu kapalı veya lağımlı bir (hala)
yapmak;
6 - Evlerden dökülecek pis suların kuyu, çeşme, pınar sularına karışmıyarak
ayrıca akıp gitmesi için üstü kapalı akıntı yapmak;
7 - Köyde evlerin etrafını ve köyün sokaklarını temiz tutmak, her ev kendi
önünü süpürmek;
8 - Çeşme, kuyu ve pınar başlarında gübre, süprüntü bulundurmayıp daima
temiz tutmak, ve fazla sular etrafa yayılarak bataklık yapmaması için akıntı
yapmak;
9 - Köyün süprüntü ve gübreliğini köyden uzakça yol üstü olmıyan sapa ve
rüzgaraltı yerlerde yapmak ve herkese o gübrelikten ayrı yerler gösterilmek;
10 - Her köyün bir başından öbür başına kadar çaprazlama iki yol yapmak
(bu yollar köy meydanından geçecektir.)
11 - Köyün büyüklüğüne göre orta yerinde ve mümkün olamazsa kenarında bir
meydan açmak;
12 - Köy meydanının bir tarafında ihtiyar meclisinin toplanıp köyün işlerini
görüşmeleri için bir köy odası yapmak;
13 - Köy, yol üzerinde uğrak ve konuk ise köy odası yanında ocaklı ve ahır-
lı bir konuk odası yapmak;
14 - Köyde bir mescit yapmak (yeniden yapılacak ise köy meydanının bir ta-
rafına yapılacaktır.)
15 - Köyde maarif idarelerinin vereceği örneğe göre bir mektep yapmak (yeni-
den yapılacak ise köyün en havadar bir tarafına yapılacak ve mektebin herhalde
bir bahçesi bulunacaktır.);
16 - Köy yollarının ve meydanının etrafına ve köyün içinde ve etrafındaki
su kenarlarına ve mezarlıklara ve mezarlık ile köy arasına ağaç dikmek. (Köylü
her sene adam başına en az bir ağaç dikecek ve bu ağaç tamamen tutup yeşillenin-
ciye kadar ağaca bakacak va yeni dikilmişlere hayvanların sürünerek ve kemirerek
zarar vermesinin önünü almak için etrafına çalı çırpı sarıp muhkemce bağlıya-
caktır.);

17 - Köy korusunu muhafaza etmek;
18 - Köyden Hükümet merkezine veya komşu köylere giden yolların kendi sınırı
içindeki kısmını yapmak ve onarmak ve yollar üzerindeki küçük hendek ve derele-
rin üstlerine köprü yapmak ve yol üzerinden gelip gitmeğe zorluk verecek şeyle-
ri kırmak, kaldırmak. (Bir yol üzerindeki işlerin köyden köy sınırının bittiği
yere kadar olanı o köyündür.);
19 - Köy halkından askerde bulunanların ve bakacağı olmıyan öksüzlerin tar-
lalarını, bağ ve bahçelerini (imece) yoliyle sürüp ekmek, harmanlarını kaldır-
mak;
20 - Köy namına nalbant, bakkal, arabacı dükkanları yaptırmak;
21 - Köye ortaklama korucu, sığırtmaç, danacı ve çoban tutmak;
22 - Köyde insanlarda salgın ve bulaşık bir hastalık çıkarsa veya firengili
adam görülürse o gün bir adam yollıyarak Hükümete haber vermek. (Bu haber üzeri-
ne kazadan memur gelinciye kadar hastanın yanına bakacaklardan başkalarını sok-
mamak lazımdır.);
23 - Köy hayvanlarında salgın ve bulaşık bir hastalık görülürse o gün bir
adam yollıyarak Hükümete haber vermek; bu haber üzerine kazadan bir memur gelin-
ciye kadar hasta olan hayvanı diğerlerinden ayırmak ve hasta hayvan ile beraber
bulunmuş olan hayvanları köyün hasta olmıyan hayvanları ile karıştırmamak;
24 - Köyde su basması olursa birleşerek selin yolunu değiştirmek;
25 - Ekine, mahsule, yemişli, yemişsiz ağaçlara, bağlara, bahçelere zarar
veren kuşları, böcekleri, tırtılları öldürmek. (Bunun için hangi türlü kuşların
ve böceklerin hangi zamanlarda ve nasıl öldürülmesi lazım geldiği Hükümetten
sorulacak ve nasıl öğretilirse öyle yapılacaktır.);
26 - Köy halkının ekilmiş ve dikilmiş mahsullerini, ağaçlarını her türlü
zarar ve ziyandan muhafaza etmek;
27 - Mecbur olmadıkça yol üzerine halkın kolaylıkla gelip geçmesine dokuna-
cak şeyler koymamak;
28 - Birdenbire yıkılarak altında adam ve hayvanat kalacak derecede çürü-
müş veya eğilmiş duvar veya damları bir sakatlık çıkarmaması için yıktırmak
veya tamir ettirmek;
29 - (Değişik: 2/12/1925 - 684/1. md.) (Köy içinde bila zaruretin hayvan
koşturmamak).
30 - Muhafazasına mecbur oldukları yırtıcı ve azgın hayvanları başı boş
salıvermemek;
31 - Devlet parasını kıymetinden aşağı aldırtmamak;
32 - Bir adamın suda veya başka suretle başına bir felaket gelince onu kur-
tarmak elinde iken yardım etmek;
33 - Köyde çürümüş ve kokmuş meyva vesair sıhhate muzır şeyler köyden dışa-
rıya götürülür ve gömülür;
34 - Bir hayvana götüremiyecek kadar yük yüklettirmemek;
35 - Yaylımlara başlı başına hayvan salmamak ve ortaklama çayırları biçme-
mek;
36 - Bir yeri kazarak başkalarının hayvan ve davarlarının düşüp ölmesine ve
sakatlanmasına sebep olmasına meydan vermemek;
37 - İhtiyar meclisleri tarafından şahitlik için çağrılınca herhalde gelmek
ve eğer gelmiyecek kadar mazereti varsa bildirmek.

Madde 14 - Yapılması köylünün isteğine bağlı olan şeyler şunlardır:
1 - Köyün evlerinde ahırları odalardan ayrı bir yere yapmak;
2 - Ev, ahır, hela duvarlarının iç ve dışları senede bir defa badanalanmak;
3 - Her köyün bir başından öbür başına kadar olan yolları taş kaldırım ile
döşemek;
4 - Köy mezarlığının köyden ve caddeden uzak bir yerde, suların geldiği ta-
rafta değil, akıp gittiği tarafta olmasına çalışmak ve etrafını duvarla çevire-
rek içersine hayvan girmesinin önünü almak ve mezarlığa gübre süprüntü dökmemek,
herkes mezarlarına iyi bakmak;
5 - Köyde bir çamaşırlık yapmak;
6 - Köyde bir hamam yapmak;
7 - Pazar ve çarşı yerleri yapmak;
8 - Köyün sınırı içinde münasip yerlerde ve tepelerde orman yetiştirmek;
9 - Köyü, kasaba ve komşu köylere bitiştiren yolların iki kenarına ağaç dik-
mek ve köy sınırı içindeki yabani ağaçları aşılamak;
10 - Köyde ekilip biçilen ve toplanan mahsulatın veya yapılan eşyanın değe-
riyle satılabilmesi için köy namına alıcı adam aramak;
11 - Köy tarla ve bahçelerini sulamak için bütün köye ortaklama ark yapmak;
12 - Köye ortaklama her türlü ziraat, pulluk, orak, harman makineleri almak;
13 - Köyde peynir ve yağ yapmak için makine almak;
14 - Köye ortaklama değirmen yapmak veya getirtmek;
15 - Köylülerin giydiği esvapları köyde dokutmağa çalışmak;
16 - Köylüden berber yetiştirmek;
17 - Köylüden ayakkabıcı yetiştirmek;
18 - Köylüden nalbant, demirci, arabacı, kalaycı yetiştirmek;
19 - Ekinden çok gelir almak için yapma gübre getirtmek;
20 - Köylünün bilgisini artıracak kitap getirtmek;
21 - Yemeklik ve para ile köy fıkarasına ve öksüzlere yardım etmek,kimsesiz
çocukları sünnet ettirmek ve kızları evlendirmek için yardım etmek ve fukara ce-
nazelerinin kefen vesairesinin tedarikine çalışmak;
22 - Kazaen yanan veya yıkılan fukara evlerini bütün köy yardımı ile yapmak;
23 - Bütün köy için bankadan para kaldırmak ve tarla, bahçe, çift ve tohum
almak isteyenlere vermek ve bu paranın her sene borçlarını toplıyarak bankaya
yatırmak;
24 - Köyde güreş, cirit, nişan talimleri gibi köy oyunlarını yaptırmak;
25 - Kağnıları dört veya iki tekerlekli arabaya çevirmek ve köy parasiyle
araba yapacak ve onaracak bir tezgah açtırıp köy namına idare etmek;
26 - Her köyde köy sandığından bir ambar yaptırıp bunun bir bölmesine harman
zamanında herkesten köy namına mahsullerine göre birer miktar zahire ödünç alı-
narak konulmak ve bu zahireyi muhtaç köylülere gene köy namına yemeklik veya to-
humluk olarak ödünç vermek ve her sene ambarda artan zahireyi yeni mahsul ile
değiştirmek;
27 - Her sene köy namına bir veya daha ziyade tarla ektirerek mahsulünü
imece yoliyle biçip elde ettikten ve gelecek sene için tohumu ayırdıktan sonra
artanını satarak parasını köy sandığına yatırmak;

28 - Köy namına iyi cinsten boğa, aygır, teke, koç satın almak;
29 - Köy korusu olmıyan yerlerde koru yetiştirmek;
30 - Köyde sağlık işlerine bakmak üzere bir sağlık korucusu bulundurmak,
yok ise vilayet veya kaza merkezinde açılacak sağlık derslerine adam göndererek
yetiştirmek suretiyle köyde istihdam etmek;
31 - Hükümet tarafından sağlık işlerinde kullanılmak üzere verilecek ilaç-
ları korumak.

32 - (Ek: 12/2/1954 - 6250/1. md.) Köye elektrik tesisatı vücuda getirmek.

ÜÇÜNCÜ FASIL
İmece ve köy parası

Madde 15 - Köy işlerinin bir çoğu bütün köylü birleşerek imece ile yapılır.

Madde 16 - (Değişik: 5/7/1939 - 3664/1 md.)
Köy gelirleri, köy işlerini gören köyün aylıklı adamlarının aylık ve yıl-
lıklariyle köy sınırları içinde yapılacak mecburi köy işlerine yetmezse:
En yüksek haddi yirmi lirayı aşmamak üzere herkesin hal ve vaktine göre köy
ihtiyar meclisi karariyle köyde oturanlara ve köyde maddi alakası bulunanlara
salma salınır (1).

Madde 17 - Köy parası şunlardır:
1 - İhtiyar meclisi tarafından köylüye salınacak para;
2 - İşbu kanuna göre alınacak ceza paraları;
3 - Köy namına yazılı emlak ve arazi geliri;
4 - Yoliyle vakfedilen arazi ve emlak geliri;
5 - Avarrız gelirleri (ağaç, arazi, emlak, para);
6 - Hediye ve bağışlanmış paralar ve mallar, (ianat ve teberruat);
7 - Köy namına ekilen tarla geliri;
8 - Köy tezgah ve ambar ve dükkanları geliri;
9 - Mühürlenecek ilmühaberlerden alınacak para, (bu para ihtiyar meclisin-
ce yapılıp kaymakam veya vali tarafından tasdik olunan cetvele göre alınır);
10 - Köy sınırı içindeki taş, kireç, tuğla, kiremit, çorak, kil gibi ocak-
lardan alınacak para (nısıf kutru elliden yüz metreye kadar olanlardan);
11 - Çay ve nehirler üzerindeki kayık ve sallardan alınacak para, (senenin
altı ayı işliyenlere mahsustur. Bundan fazla işliyenler vilayet idarelerinin-
dir);
12 - Köy sınırı içindeki otlaklardan ve meralardan fazlasının kira paraları;
13 - Köyde satılmak için kesilen hayvanlardan alınacak para, (zephiye res-
mi);
14 - Köy sınırı içinde satılan hayvanlardan alınacak ihtisap resmi;
15 - Köy sınırı içinde sahipsiz ağaçların ve yemişlerin geliri;
16 - Köy sınırı içindeki kaplıcalar, maden suları, (şimdiye kadar belediye,
idarei hususiye, maliye, evkaf ve eşhas tarafından yoliyle elde edilenler ha-
riç);
17 - Geliri yetişmiyen köylerde muhtar, imam, katip, korucu, sığırtmaç, da-
nacı gibi köy adamlarının aylıkları veya senelikleri için salınacak para veya
mahsuller. (2)

---------------------------------------
(1) Bu madde ile ilgili olarak 1,2,3,4 ve 5 inci Ek maddelere bakınız.
(2) Bu bendin uygulanmasında Ek 1 - 5 inci maddelere bakınız.

Madde 18 - Köy namına harcanacak para iki türlüdür. Biri köylünün isteğine
bağlı olmıyan, diğeri köylünün isteğine bağlı olandır.

Madde 19 - (Değişik: 2/6/1934 - 2491/2 md.)
Köylünün isteğine bağlı olmıyarak harcanacak paralar şunlardır :
1 - Köy muhtarının köy derneğince kesilen aylık veya seneliği, (1)
2 - Varsa katip aylığı,
3 - Köy namına yazılı veya vakıf emlak ve arazinin vergi ve başka masrafı,
4 - Köyün mecburi işlerine lazım olacak paralar,
5 - 12 nci madde mucibince isteğe bağlı iken mecburi yapılan işlere lazım
olacak paralar,
6 - Köy işine bakacak adamların aylığı.

DÖRDÜNCÜ FASIL
Köy Muhtarının ve ihtiyar meclisi azalarının seçilme yolu

Madde 20 - (Değişik: 26/10/1933 - 2329/1 md.)
Her köyde bir köy derneği, bir köy muhtarı, bir de ihtiyar meclisi bulunur.
Köyde 24 üncü maddeye göre köy muhtarını ve ihtiyar meclisi azalarını seçmeğe
hakkı olan kadın ve erkek köylülerin toplanmasına köy derneği derler. Köy muh-
tarı ve ihtiyar meclisi azaları doğrudan doğruya köy derneği tarafından ve köylü
kadın ve erkekler arasından seçilir. Köy muhtarı ihtiyar meclisinin başıdır.

Madde 21 - (Mülga: 18/7/1963 - 286/3 md.)

Madde 22 - (Mülga: 18/1/1984 - 2972/37 md.)

Madde 23 - Köyün imamı ile muallimi veya başmuallimi ihtiyar meclisinin her
zaman azasıdırlar.

Madde 24 - (Mülga: 18/7/1963 - 286/3 md.)

Madde 25 - (Mülga: 18/1/1984 - 2972/37 md.)

Madde 26-27 - (Mülga: 17/7/1950 - 5672/3 md.)

Madde 28 - (Mülga: 18/7/1963 - 286/3 md.)

Madde 29 - (Mülga: 17/7/1950 - 5672/3 md.)

Madde 30 - (Değişik: 26/10/1983 - 2329/2 md.)
Karı, koca, ana, baba, kız, oğul, gelin, güvey ve kardeşlerin ihtiyar mecli-
sinde aza olarak bir arada bulunmaları yasaktır. Bunların seçilmiş olduğu görü-
lür ise içlerinden en çok sayı kazanmış olan kadın veya erkek azalıkta bırakı-
lır. Sayıları beraber olur ise evli olan, ikisi de evli ise yaşı büyük olan,
yaşları da beraber ise çocuğu çok olan tercih olunur. Çocuk adedi de beraber
olur ise kur'a çekilerek kur'ada adı önce çıkan azalığa alınır.

Madde 31 - 32 - (Mülga: 7/7/1950 - 5672/3 md.)

Madde 33 - (Değişik: 18/7/1963 - 286/2 md.)
a) Köy muhtarlığına ve ihtiyar meclisi üyeliğine seçildikten sonra:
1. Kısıtlı veya kamu hizmetlerinden yasaklı olanlar,
2. İzinsiz olarak yabancı Devlet resmi hizmetlerinde bulunanlar,
3. Ağır hapis cezasını gerektiren bir suçtan dolayı kesin olarak hüküm
giyenler,
4. Taksirli suçlar hariç olmak üzere 5 yıldan fazla hapis cezasiyle kesin
olarak hüküm giyenler,
-------------------------
(1) 29/8/1977 tarih ve 2108 sayılı Kanunun 1 inci maddesine bakınız.

5. Zimmet, ihtilas, irtikap, rüşvet, hırsızlık, dolandırıcılık, sahtecilik,
inancı kötüye kullanmak, dolanlı iflas gibi yüz kızartıcı suçlardan biri ile ke-
sin olarak hüküm giymiş olanlar,
6. Devletin, katma bütçeli idarelerin, özel idare ve belediyelerin, köyle-
rin, İktisadi Devlet Teşekküllerinin veya bunlara bağlı daire ve müesseselerle
ortaklarının ve imtiyazlı şirketlerin memur ve müstahdemi olanlar,
7. Cumhuriyet Senatosu üyesi, milletvekili, il genel meclisi üyesi, bele-
diye meclisi üyesi, belediye başkanı olanlar,
8. Köy içlerinin mütaahhidi, bu işlerle ilgili kimselerin kefili veya orta-
ğı olanlar ve bu cihetlerden köye borçlu bulunanlar,
Muhtar ve ihtiyar meclisi üyeliğinden, il veya ilçe idare kurulunca çıkarı-
lırlar.
b) Köy tüzel kişiliği ile davacı ve davalı olan muhtar ve ihtiyar meclisi
üyeleri bu davalarda köy tüzel kişiliğini temsil edemezler. Yetkili temsilciyi
köy derneği seçer.

BEŞİNCİ FASIL
Muhtarın göreceği işler

Madde 34 - Köyün sınırı içinde köylüye ait işleri yapmak ve yaptırmak muh-
tarla onun başında bulunduğu ihtiyar meclisinin vazifesidir.

Madde 35 - Muhtarın göreceği işler ikiye ayrılır:
1 - Devlet işleri;
2 - Köy işleri.

Madde 36 - Muhtarın göreceği Devlet işleri şunlardır:
1 - Hükümet tarafından bildirilecek kanunları, nizamları köy içinde ilan
etmek ve halka anlatmak ve kanunlar, nizamlar, talimatlar, emirler ile kendisine
verilecek işleri görmek;
2 - Köyün sınırı içinde dirlik ve düzenliği korumak (asayişi korumak);
3 - Salgın ve bulaşık hastalıkları günü gününe Hükümete haber vermek;
4 - Hekim olmıyanların ve üfürükçülerin hastalara ilaç yapmasını menetmek
ve Hükümete haber vermek;
5 - Köylünün çiçek ve bulaşık hastalıklar aşısı ile aşılanıp hastalıktan
kurtulmasına çalışmak;
6 - Köye gelip gidenlerin niçin gelip gitmekte olduklarını anlamak ve bunlar
içinde şüpheli adamlar veyahut ecnebiler görülürse hemen yakın karakola haber
vermek;
7 - Her ay içinde köyde doğan, ölen, nikahlanan ve boşananların defterini
yapıp ertesi ayın onuncu gününden evvel nüfus memuruna vermek ve köyün nüfus
defterini birlikte götürerek vukuatı yürüttürmek;
8 - Vergi toplamak için gelen tahsildarlara yol göstermek, yardım etmek ve
tahsildarların yolsuzluğunu görürse Hükümete haber vermek.
9 - Asker toplamak ve bakaya ve kaçakları Hükümete haber vermek;
10 - Köy civarında eşkıya görürse Hükümete haber vermek ve elinden gelirse
tutturmak;
11 - Köylünün ırzına ve canına ve malına el uzatan ve Hükümet kanunlarını
dinlemiyen kimseleri köy korucuları ve gönüllü korucularla yakalattırarak
Hükümete göndermek;

12 - Köy sınırı içinde yangın ve sel olursa köylüleri toplayıp söndürmeğe
ve çevirmeğe çalışmak, (orman yangınlarında sınırdan dışarı olsa dahi yardıma
mecburdurlar.);
13 - Mahkemelerden gönderilen celpname ve her türlü tezkere ve hükümleri
lazım gelenlere bildirerek istenilen işleri yapmak ve mahkeme mubaşirine ve
jandarmaya vazifesinde kolaylık göstermek;
14 - İhzar ve tevkif müzekkereleri (bazı adamların kanun namına tutulmasını
emreden mahkeme kağıdı) gösterildikte aranılan kimseleri kağıdı getirenlere
tutturmak;
15 - Zarar görenlerin şikayeti ve bilip işidenlerin haber vermesi üzerine
sorup araştırmak;
16 - Bu kanunda ismi geçen davaları ihtiyar meclisine söyleyip hükmünü al-
mak.

Madde 37 - Muhtarın göreceği köy işleri şunlardır:
1 - 13 üncü maddede sayılan işleri ihtiyar meclisi ile görüşerek yapmak ve
yaptırmak;
2 - 14 üncü maddede sayılan işlerin yapılabilmesi için köylülere öğüt ver-
mek;
3 - İhtiyar meclisi ile görüştükten sonra köylüyü işe çağırmak;
4 - İhtiyar meclisi kararı ile köy işlerine harcanacak parayı toplamak;
5 - Köy işlerine harcanacak parayı topladıktan sonra harcamak için emir
vermek;
6 - Bir ay içinde nerelere ve ne kadar para harcamış ise gelecek ay başında
hesabatını ihtiyar meclisine vermek;
7 - Köy işlerinde hem davacı, hem hasım olarak mahkemede bulunmak ve isterse
mahkemeye diğer birini yerine (vekil) göndermektir.

Madde 38 - Köy muhtarına köy işlerini gördükleri zaman karşı gelen ve kötü
söyliyenler Devlet memuruna karşı koyanlar gibi ceza görürler.

Madde 39 - Muhtar yazılarını köy katibine yazdırır. Köyde katip bulunmazsa
bu işi köyün muallimine ve yoksa imamına yaptırır.

Madde 40 - Köy muhtarının köylü faydasına olmıyan kararlarını kaymakam boza-
bilir. Fakat, onun yerine kaymakam kendiliğinden karar veremez. Karar, gene
köylü tarafından verilir.

Madde 41 - (Değişik: 18/7/1963 - 286/2 md.)
İl merkezine bağlı köylerde vali, ilçelere bağlı köylerde kaymakamlar, muh-
tarın köy işlerini ve kanunlarla verilen diğer görevlerini yapmadığını görürler-
se muhtara yazılı ihtarda bulunurlar. Buna rağmen iş görmiyen muhtar, yetkili
idare kurulu karariyle görevinden uzaklaştırılır.

İhtiyar meclisinin göreceği işler

Madde 42 - İhtiyar meclisi en az haftada bir defa toplanıp konuşur. İhtiyar
meclisini muhtar toplanmağa çağırır. İhtiyar meclisi köy muhtarının çağırmadığı
ve meclisin toplanma günü olmadığı vakitlerde dahi köy muhtarına haber vererek
kendi isteği ile toplanabilir.

Madde 43 - İhtiyar meclisi köy işlerini en ziyade lazım olandan başlıyarak
bir sıraya koyar ve biri yapılıp bittikten sonra sırasiyle hepsini köylüye gör-
dürmeğe çalışır. Evvel yapılması lazım gelen sağlık, yol, mektep işlerinin geri
bırakıldığı haber alınır veya şikayet edilirse köyün bağlı olduğu kaymakam veya
vali tarafından gösterilen yolda yapılır.

Madde 44 - İhtiyar meclisinin göreceği işler şunlardır:
1 - İhtiyar meclisi köylüye ait işleri konuşur ve hangi işleri köylü tara-
fından kendileri çalışarak doğrudan doğruya ve hangi işlerin para ile veya ırgat
ile görülebileceğine karar verir. "Köy işlerinden köy ahalisinin imece ile çalı-
şarak yapacakları işi, köylünün çift ve çubuğu ile uğraşmadıkları boş zamanlara
bırakır."
2 - (Değişik: 12/2/1954 - 6250/2 md.) İhtiyar Meclisi bu Kanunun 13 ve 14
üncü maddelerinde yazılı mecburi ve ihtiyari işleri yapmak için lüzumu halinde
köy sınırı içindeki gayrimenkulleri değer pahasiyle satın alır. Mal sahibi razı
olmazsa köyün bağlı bulunduğu kaza veya vilayet idare heyeti işi gözden geçirir.
İdare heyetinin kararına söz yoktur.
3 - Tarlası olmıyan veya yetişmiyen köylüye köyün sınırı içinden boz haliden
bir parça ayırıp vermek ve tasarrufu malsandığına veya sair dairelere geçmiş
olan araziyi köy namına satın alıp arazisi olmıyanlara vermek ve bedelini tak-
sitle köy sandığına ödetmek mecburidir.
4 - İhtiyar meclisi köylünün kaçar gün çalışacağını kestirir.
5 - Köy işi için beher köylüye haline göre salınacak paranın ne olacağını
keser.

Madde 45 - Paranın harcanmasında hiçbir fenalık olmamasına ve faydasız yere
para verilmemesine köy muhtarı ve ihtiyar meclisi azaları göz kulak olurlar ve
paranın harcanmasında fenalık ve yolsuzluk olduğu Hükümetçe anlaşılırsa kaza
idare meclisinin hükmü ile Tahsili Emval Kanununa göre köy muhtarı ve ihtiyar
meclisi azasının malları satılarak köylünün parası ödenir.

Madde 46 - (Değişik: 7/7/1950 - 5672/2 md.)
Mecburi işleri gördürmiyen ve toplanması isteğe bağlı olmayan paraları top-
lamayan ve toplattırmayan köy muhtarı ve ihtiyar meclisi üyelerine köyün bağlı
bulunduğu idare kurulunca 10 liradan 50 liraya kadar para cezası hükmolunur. Bu
ceza Maliyece Tahsili Emval Kanununa tevfikan tahsil ve köy sandığına teslim
olunur.
İki ve daha ziyade köylere düşen işler

Madde 47 - İki ve daha ziyade köyler arasındaki işler için o köylerin muh-
tar ve ihtiyar meclisleri kendi aralarında kararlaştıracakları bir köyde topla-
narak konuşurlar ve ne türlü yapılacağını ve her köyün o işte ne türlü yardım
edeceğini kararlaştırırlar ve ondan sonra Hükümete haber vererek alacakları izne
göre işe başlarlar.

Madde 48 - İki veya daha ziyade köylere düşen işler için köylerin ihtiyar
meclisleri kendi aralarında anlaşamazlarsa bunlardan bir tarafın dilemesi üzeri-
ne köyün bağlı olduğu Hükümet reisi işe karışır ve o köylerin ihtiyar meclisle-
rini toplıyarak işi bitirir.

ALTINCI FASIL
İhtiyar meclislerinin göreceği davalar

Madde 49 - 52 - (Mülga: 18/7/1963-286/3 md.)

Madde 53 - İhtiyar meclisleri köylünün iki tarafın uzlaşmasiyle bitirilebi-
len her türlü işlerini görürler. (Sulh).

Madde 54 - 55 - (Mülga: 2/7/1941 .4081/36 md.)

Madde 56 - 13 üncü maddede yazılan mecburi işleri yapmıyan köylüden ihtiyar
meclisinin karariyle haline göre bir kuruştan yüz kuruşa kadar ceza alınır. Ceza
parasını vermiyenler hakkında (66) ncı maddeye göre muamele yapılır. Cezaya mah-
küm olan adam o işten gene kaçarsa evvelki ceza iki kat olarak alınır.

İhtiyar meclisince salınan parayı ödemiyenlerden iki katı (66) ncı maddeye
göre tahsil olunur.
YEDİNCİ FASIL
Davaların nasıl görüleceği

Madde 57 - 65 - (Mülga: 18/7/1963-286/3 md.)

Madde 66 - Köyce salınan parayı ve ihtiyar meclisince hükmedilen paraları
vermiyenlere yirmi bir gün zarfında borcunu vermesi için köy muhtarı tarafından
haber gönderilir. Yirmi bir günün sonunda borçlu gene borcunu vermezse
ihtiyar meclisinin mazbatası Hükümete gönderilir. Vali veya kaymakam veya nahiye
müdürü aşağıdaki usule göre parayı tahsil ve köy sandığına veya ihtiyar meclisi
vasıtasıyle alacaklılara teslim eder. Şöyle ki:
1 - Borçlu veya cezalıya lazım olandan gayri ev eşyası satılmak suretiyle
alınır. Fazla eşyası bulunamazsa veyahut alınan eşya borcu ödeyemezse bir
yerden diğer bir yere götürülebilen diğer malları, bu da yoksa tarla bağ ve
bahçe gibi bir yerden diğer bir yere götürülemiyen malları satılır. Çift ve
çubuğu ve çift hayvanatı satılamaz.
2 - Ev eşyasiyle bir yerden diğer bir yere naklonulabilen her nevi eşya
haczi gününden başlıyarak üç gün içinde ihtiyar meclisinin gözü önünde ve
kasabada belediye vasıtasıyle sattırılır. Yetecek kadarı köy sandığına veya
alacaklıya ve üst tarafı mal sahibine verilir. Üç gün içinde borcunu verenlerin
malı geri verilir.
3 - Oturduğu ev ile geçimi için lazım olan tarla, bağ, bahçenin ve dört
senelik mahsulü veya kirası borca yetişen ve bir yerden diğer yere götürülemiyen
malların satılması yasaktır.
4 - Haczolunan ve bir yerden diğer yere götürülemiyen mallar yirmi gün
müddetle müzayedeye çıkarılır. Bu müddet bittikte sürülen peyler kafi görülürse
on gün müddetle askıya alınır ve on gün bitince herkaç kuruşa çıkmış ise
Hükümetçe talibine ihale olunur.
5 - Satılan şeylere köy ihtiyar meclisi azaları doğrudan doğruya kendileri
veya başkaları vasıtasiyle pey süremezler ve satın alamazlar.

Madde 67 - (Mülga: 18/7/1963-286/3 md.)

SEKİZİNCİ FASIL

Köy korucuları ve göreceği işler

Madde 68 - Köy sınırı içinde herkesin ırzını, canını ve malını korumak için
köy korucuları bulundurulur.

Madde 69 - Her köyde en aşağı bir korucu bulunur. Nüfusu binden yukarı
köylerde her beş yüz kişiye bir korucu daha tutulur.

Madde 70 - Korucular ihtiyar meclisi tarafından tutulur ve köy muhtarının
vereceği haber üzerine kaymakamın buyurultusu ile işe başlar.

Madde 71 - (Değişik: 12/5/1928 - 1256/1 md.)
Korucuların 22 yaşından küçük ve altmış yaşından büyük olmaması ve bir
cürüm ile cezalandırılmamış ve iyi huylu tanınmış bulunması ve herkesle kavga
çıkarmak, serhoşluk gibi huysuzlukları olmaması şarttır.

Madde 72 - Korucular köy muhtarının emri altındadır. Resmi işlerde onun
her emrini tutmağa mecburdur.

Madde 73 - Korucular silahlıdırlar. Kendilerine karşı gelenler jandarmaya
karşı gelmiş gibi ceza görürler.
KANUNLAR, TEMMUZ 1990 (Ek - 6)

Madde 74 - Köy muhtarı ve ihtiyar meclisi mahsul zamanlarında çapulcular
ve eşkiya türemiş ise yağmadan köy halkını korumak için köylünün eli silah
tutanlarından lüzumu kadarını gönüllü korucu ayırarak bunların isimlerini bir
kağıda yazıp kaymakama götürür. Kaymakamın müsaadesi olursa bu gönüllü
korucular asıl korucularla beraber yağmacılara ve eşkiyaya karşı köy ve köylüyü
korurlar.
(Ek: 26/3/1985 - 3175/1 md.; Değişik: 7/2/1990 - 3612/2 md.) Bakanlar
Kurulunca tespit edilecek illerde; olağanüstü hal ilanını gerektiren sebeplere
ve şiddet hareketlerine ait ciddi belirtilerin köyde veya çevrede ortaya çıkması
veya ne sebeple olursa olsun köylünün canına ve malına tecavüz hareketlerinin
artması hallerinde de, Valinin teklifi ve İçişleri Bakanlığının onayı ile yeteri
kadar "geçici köy korucusu" görevlendirilebilir. Bu şekilde görevlendirilen
geçici köy korucularına görevleri süresince ödenecek ücret ile hizmetin
bitiminde verilecek tazminat miktarı ve giyim bedelleri İçişleri ile Maliye ve
Gümrük Bakanlıklarınca müştereken tespit edilir ve Maliye ve Gümrük Bakanlığı
bütçesinin ilgili transfer harcamaları bölümünden İçişleri Bakanlığı
bütçesine aktarılacak ödenekten bu Bakanlıkça karşılanır.
(Ek : 26/3/1985 - 3175/1 md.) Köy Korucuları ve Geçici Köy Korucularının
görevde bulundukları süre içinde yaralanmaları, sakatlanmaları veya ölümleri
halinde "2330 sayılı Nakdi Tazminat ve Aylık Bağlanması Hakkında Kanun" hüküm-
leri uygulanır.

Madde 75 - Koruculara verilecek silahlar ve cephaneler Hükümet tarafından
ihtiyar meclisine mazbata mukabilinde demirbaş olarak verilir.

Madde 76 - Korucular kendilerine verilen resmi silah ve cephaneleri ancak
kendileri kullanırlar. Başkalarına emanet veremezler.

Madde 77 - Korucular aşağıdaki hallerde silah kullanabilirler:
1 - Vazifesini yaparken kendisine saldıran ve hayatını tehlikeye koyan
kimselere karşı hayatını korumak için mecburi olursa;
2 - Vazifesini yaparken ahaliden bir kimsenin can veya ırz tehlikesi
altında kaldığını görür ve onu kurtarmak için başka bir çare bulamaz da
bunalırsa;
3 - Cürmü meşhutta (yani yapılırken veyahut yapıldıktan sonra henüz izi
meydanda iken) bir cinayetin failini yahut maznun bir şahsı yakalamak istediği
halde o kimse silahla karşı korsa;
4 - Tutulan bir cani kaçar ve "dur" emrini dinlemez ve onu tekrar yakalamak
için silah kullanmaktan başka çare bulunmazsa;
5 - Eşkiya takibi sırasında yatak olan yerlerden süpheli bir adam çıkar ve
korucunun "dur" emrine itaat etmeyip kaçarsa.
Yukarda sayılan ahvalden maada korucu silahını kullandığından dolayı ceza
görür. Korucu silah kullanmağa mecbur olduğu zaman bile mümkün mertebe öldür-
meksizin yaralıyarak tutmağa dikkat eder.

Madde 78 - (Değişik: 22/9/1941 - 4114/1 md.)
1 - (Değişik: 4/7/1988 - KHK - 336/1 md.; Aynen Kabul: 7/2/1990-3612/3 md.)
Korucuların kıyafetleri ve silahlarının şekli İçişleri Bakanlığınca tayin
olunur.
2 - Korucu elbiselerinin parası köy gelirinden senede bir defa verilir.
İki senede bir de gocuk veya kepenek verilir.
3 - Korucular, ellerine verilen koruculuk cüzdanını daima üzerinde
bulundurur ve korucusu olduğu köyün adı kalın yazı ve vilayet ve kaza adları
ince yazı ile yazılmış olmak üzere gösterilen örneğe göre pirinçten bir
levhayı göğüslerinin sol tarafına daima asmağa mecburdurlar.

4 - Korucuların taşıyacakları silahların cinsi harb silahlarındandır.

Madde 79 - Ölen veya koruculuğu bırakan veyahut çıkarılan korucuların silah,
fişek, tezkere ve levhaları ve gocuk veya kepeneği, yerlerine geleceklere veril-
mek üzere köy muhtarı tarafından alınıp saklanır.

Madde 80 - Vazifesinde kayıtsızlığı ve tenbelliği ve aşağıda sayılan yasak
işleri yapan korucular, ihtiyar meclisi tarafından ilk defasında tekdir, ikinci-
sinde tevbih olunur ve her iki ceza da tezkerelerine işaret edilir. Üçüncü defa-
sında işten çıkarılır.

Madde 81 - Koruculara yasak olan işler şunlardır:
1 - Koruculuktan başka iş yapmak: mesela dükkan, kahvehane, han açıp işlet-
mek veya bunlara ortaklık etmek;
2 - Köylüden herhangi birinin veya kendi hizmetinde bulunmak için izinsiz
vazifesini terketmek;
3 - Koruduğu bağ ve bahçe ve ekinlerden fuzili faydalanmak;
4 - Kendi hayvanlarını otlatmak ve köye çobanlık etmek;
5 - Levha, elbise ve silah ve cüzdanını üzerinde taşımamak veya değiştirmek.

Madde 82 - Silahını ve cephanesini kayıtsızlığı yüzünden kaybeden veya iste-
ğiyle aharın eline geçmesine sebep olan korucu hemen çıkarılarak hakkında ayrıca
ceza yapılmak üzere Hükümete haber verilir ve silah ve cephane parası ödettiri-
lir.

DOKUZUNCU FASIL
Köy imamları

Madde 83 - Köy imamları köy derneğinin intihabı ve müftünün buyurultusiyle
tayin olunurlar. Bu kanunun neşri tarihinde mevcut olan imamlar yeniden buyrultu
almağa mecburdurlar.

Madde 84 - İmam olacaklar yirmi dördüncü maddeye göre (ikinci fıkrasından
başka) lazım gelen sıfatları haiz olmakla beraber ilmihal, amalierbaa ve kafi
derecede Türkiye coğrafyası ve Türk ve İslam tarihini ve sağlık işlerini bilmek
ve okunaklı yazı yazmak lazımdır.

Madde 85 - Köy imamlarına köyce şimdiye kadar ne veriliyorsa gene o verile-
cektir. Ancak verilen şeyler, ihtiyar meclisi vasıtasiyle toplanır ve verilir.

Madde 86 - Bir köyde birden fazla imam bulunursa ihtiyar meclisinde aza
olarak bulunacak imamı kaymakam seçer.

ONUNCU FASIL
Müteferrik maddeler

Madde 87 - Türkiye Cumhuriyeti tabiiyetinde bulunmıyan gerek şahıslar, gerek
şahıs hükmünde olan cemiyet ve şirketlerin (eşhası hususiye ve hükmiye) köylerde
arazi ve emlak almaları memnudur.
(Ek fıkra: 21/6/1984-3029/2 md.; İptal: Anayasa Mahkemesinin 13/6/1985
tarih, E. 1984/14, K. 1985/7 sayılı Kararı ile.)
(Ek fıkralar: 22/4/1986-3278/2 md.; İptal: Anayasa Mahkemesinin 9/10/1986
tarih, E. 1986/18, K. 1986/24 sayılı kararı ile.)

Madde 88 - Ecnebi tebaası köylerde ikamet etmek için Dahiliye Vekaletinden
resmi tezkere alacaklardır. Bu tezkerelerin verilip verilmemesi ve ikamet müd-
detlerinin azaltılıp çoğaltılması Dahiliye Vekaletine aittir.

Madde 89 - İşbu Köy Kanunu kadın ve erkek nüfusu yüz elliden yukarı olan
köyler içindir. Nüfusu yüz elliden aşağı olan köyler bu kanuna göre köy ahali-
sinden seçim hakkı olanların yarısından çoğunun istemesiyle etrafındaki bir saat
ve ondan aşağı olan köylerden birine bağlanırlar veyahut vali veya kaymakam bu
kanunun hangi maddeleri yapılacağını ayrıca emreder. Bu kabil köyler hiçbir köye
bağlanmaz ve vali veya kaymakam da hiçbir emir vermezse eski göreneklerine göre
işlerini yaparlar.

Madde 90 - Yüz elli nüfustan aşağı birkaç köy bir arada bulunursa her köyde-
ki seçim hakkı onların yarısından çoğunun isteğiyle birleşerek bu kanuna göre
bir köy olurlar.

Madde 91 - İşbu kanunun bir tanesini köy odasında diğer bir tanesini de kö-
yün cami veyahut mektebinde bulundurmayan köy muhtarı kaymakamın emriyle köy
sandığına beş lira ceza parası verir.

Madde 92 - İşbu kanundaki cezayinakdiler köy sandığının varidatıdır.

Madde 93 - Köy mühürleri bu kanuna merbut numune veçhile bir çeşitle vila-
yetlerce yaptırılıp gönderilir. Köy mühürü bir kutu içinde bulundurulur ve üzeri
ihtiyar meclisinin en az iki azası tarafından mühürlenir ve ihtiyar meclisi
önünde açılır.

Madde 94 - İşbu Köy Kanunu köy mekteplerinde çocuklara belletilir.

Madde 95 - İşbu kanuna muhalif ve köylere ait bütün kanunlar, nizamlar ve
maddeler kaldırılmıştır.

Ek Madde 1-(5/7/1939 tarih ve 3664 sayılı Kanunun 2 nci maddesi hükmü olup,
ek maddeye çevrilerek teselsül için numaralandırılmıştır.)
Salma köyde oturanlar için hane başına tevzi edilir. Bir hanede oturanların
kendilerine ait gelirleri olduğu takdirde bunlar dahi ayrı hane sahibi sayılır-
lar. Salma tevzi edilirken her hanenin tediye kudreti esas olarak gözönünde tu-
tulur.
Köy haricinde oturup da köyde maddi alakası bulunanların vergi miktarı, o
köydeki alaka ve istifadelerinin derecesi nisbetiyle ölçülür ve ona göre tayin
olunur.

Ek Madde 2 - (5/7/1939 tarih ve 3664 sayılı Kanunun 3 üncü maddesi hükmü
olup, ek maddeye çevrilerek numarası teselsül ettirilmiştir.)
Köyün aylıklı adamlarının ücretleriyle mecburi işlerden başka hiç bir iş
için ve hiç bir nam ve maksatla salma salınamaz. Bu suretle toplanan paralar bu
işlerden maada hiç bir yere ve hizmete tahsis olunamaz.

Ek Madde 3 - (5/7/1939 tarih ve 3664 sayılı Kanunun 4 üncü maddesi hükmü
olup, ek maddeye çevrilerek numarası teselsül ettirilmiştir.)
Köy İhtiyar meclisi salınacak salmanın nisbet, cins ve mikdarını İkincikanun
ayı içinde tayin ve tevzi cetvellerini tanzim ederek on beş gün müddetle umumun
görebileceği yerlere asmak suretiyle ilan ve hariçte bulunanlara tebliğ eder.
Salınan salmalarda kanun hükümlerine uygunsuzluk veya nisbetsizlik olduğunu id-
dia edenler ilan veya tebliğ müddetinin hitamından itibaren on gün içinde iti-
razlarını köy muhtarına söylerler veya yazı ile bildirirler ve müracaatlarını
tutulacak deftere yazdırarak bir ilmühaber alırlar.
Köy ihtiyar meclisi bir hafta içinde itirazlara bakarak kararını vermeğe
ve itiraz edenlere bildirmeğe mecburdur. Bu kararlar aleyhine tebliğ tarihinden
itibaren on beş gün içinde merkez kazasında valiye, diğer kazalarda kaymakamlara
müracaat edilebilir. Bunların verecekleri kararlar kat'i olup aleyhine Devlet
Şurasına müracaat edilemez.

Ek Madde 4 - (5/7/1939 tarih ve 3664 sayılı Kanunun 5 inci maddesi hükmü
olup, ek maddeye çevrilerek numarası teselsül ettirilmiştir.)
Salma kararlarının köy karar defterine geçirilmesi ve tadilatının işaret
olunması mecburidir.

Ek Madde 5 - (5/7/1939 tarih ve 3664 sayılı Kanunun 6 ıncı maddesi hükmü
olup, ek maddeye çevrilerek numarası teselsül ettirilmiştir.)
Salma mükellefiyetini aynen veya nakden ifa edemiyenler bedenen çalıştırı-
labilirler.

Ek Madde 6 - (Ek: 18/7/1963 - 286/1 md.)
Seçim tutanaklarının verilmesi ilçe seçim kurullarına aittir. Bu kurullar,
muhtarlığa ve ihtiyar meclisi asil ve yedek üyeliklerini kazananların tutanak-
larını geciktirmeksizin verir. İlçe seçim kurulu başkanı köy muhtarlığına ve
ihtiyar meclisi asıl ve yedek üyeliğine seçilenleri gösteren tutanağın bir su-
retini o seçim çevresinde derhal ilan ettirir. Diğer bir suretini de bir hafta
süre ile ilçe seçim kurulu kapısına astırır.
Muhtarlıkları, ihtiyar meclisi asıl ve yedek üyeliklerini kazananların
köyler itibariyle bir listesi ilçe seçim kurullarınca vali veya kaymakamlara
verilir.

Ek Madde 7 - (Ek: 18/7/1963-286/1 md.)
İlçe seçim kurullarının kararlarına; 26 Nisan 1961 tarihli ve 298 sayılı
Seçimlerin Temel Hükümleri ve Seçmen Kütükleri hakkındaki Kanunun 129 uncu
maddesinde belirtilen süreler içinde,
Seçimin iptaline dair kararlarına da 15 gün zarfında,
İl seçim kurullarına itiraz edilebilir.
İl seçim kurulları itirazları inceliyerek en geç bir ay içinde kesin olarak
karara bağlarlar. İl seçim kurullarınca muhtar ve ihtiyar meclisi seçimlerinin
iptali halinde aşağıda yazıldığı şekilde hareket edilir.
A) Muhtar ve ihtiyar meclisi seçimi iptal edilmişse eski muhtar ve ihtiyar
meclisi yeni seçim yapılıncaya kadar görevlerine devam ederler.
B) Sadece muhtar seçimi iptal edilmişse yeni muhtar seçilinceye kadar muh-
tarlık görevlerini yeni seçilen birinci üye görür. (Muhtarın geçici olarak gö-
revini yapamıyacağı hallerde de görevi, aldıkları oy sırasına göre üyeler tara-
fından yürütülür.)
C) Yalnız ihtiyar meclisi seçimi iptal edilmişse eski meclis yeni seçime
kadar görevine devam eder.

Ek Madde 8 - (18/7/1963 - 286/1 md. ile gelen ek 9 uncu madde hükmü olup
madde numarası teselsül ettirilmiştir.)
Devlet İstatistik Enstitüsü İlçe seçim kurulları tarafından seçimi takip
eden bir ay zarfında kendisine intikal ettirilecek belgelere dayanarak köyler
itibariyle seçmenler sayısını, oy kullananlar sayısını ve muteber sayılan oy
sayısını, seçimi takip eden bir yıl içinde yayımlar.
Ara seçimlerinin sonuçları Devlet İstatistik Enstitüsü tarafından yayımlan-
maz.

Ek Madde 9 - (20/5/1987-3367/1 md. ile gelen ek 11 inci md. hükmü olup
madde numarası teselsül ettirilmiştir.)
Köy muhtarı, köy ihtiyar meclisinin olumlu kararını aldıktan sonra, köy
yerleşme planının yapılmasını bağlı bulunduğu mülki amirinden talep edebilir.
Köy yerleşme planı, köy yerleşik ve gelişme alanını ihtiva eder.

Ek Madde 10 - (20/5/1987-3367/1 md. ile gelen ek 12 inci md. hükmü olup
madde numarası teselsül ettirilmiştir.)
Valilikçe resen veya köy muhtarının talebi uygun bulunduğu takdirde, köy
yerleşme planının yapılması için Köy Yerleşme Alanı Tespit Komisyonuna gönde-
rilir.
Köy Yerleşme Alanı Tespit Komisyonu, Vali Yardımcısı başkanlığında Maliye
ve Gümrük, Bayındırlık ve İskan, Tarım Orman ve Köyişleri Bakanlıkları ve Tapu
Kadastro Genel Müdürlüğü mahalli kuruluşlarının birer teknik elemanı ile köy
temsilcisinden oluşur. Gerektiğinde bu komisyona ilgili diğer kuruluşlardan da
uzman eleman iştirak ettirilir.
Komisyon, köyün halihazır ve gelişme durumunu dikkate alarak, konut ve
genel ihtiyaçlarına göre köy yerleşme planını düzenler. Bu plan üzerinde Tarım
Orman ve Köyişleri Bakanlığı, meri İmar Kanunu ve bu konudaki yönetmelik hüküm-
lerine tabi olmaksızın, parsellerin konumunu belirleyen işleri yapar veya yap-
tırır. Bu plan valilikçe onaylanarak kesinleştirilir ve yürürlüğe girer.

Ek Madde 11 - (20/5/1987-3367/1 md. ile gelen ek 13 üncü md. hükmü olup
madde numarası teselsül ettirilmiştir.)
Komisyon kararı ve köy yerleşme planı köy muhtarlığına tebliğ edilir. İti-
raz edilmezse valinin onayı ile kesinleşir. Köy muhtarı köy ihtiyar meclisinin
kararına dayanarak komisyon kararına karşı en geç 30 gün içinde valiliğe itiraz
edebilir, itiraz valilikçe 15 gün içinde karara bağlanır. Bu karar kesindir.
Kesinleşen kararlar Tarım Orman ve Köyişleri Bakanlığı tarafından uygulanır.

Ek Madde 12 - (20/5/1987 - 3367/1 md. ile gelen ek 14 üncü md. hükmü olup
madde numarası teselsül ettirilmiştir.)
Köy yerleşme planında konut alanı ve köy genel ihtiyaçlarına ayrılan yerler,
Devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunan mera, yaylak, seyrangah, yol, har-
man ve panayır yerleri gibi alanlar ve Hazinenin mülkiyetinde olup kamu hizme-
tine tahsis edilmemiş taşınmaz mallar köy yerleşme planının onayı ile bu vasıf-
larını kendiliğinden kaybeder ve valiliğin talebi üzerine köy tüzelkişiliği
adına resen tapuya tescil edilir.

Ek Madde 13 - (20/5/1987 - 3367/1 md. ile gelen ek 15 inci md. hükmü olup
madde numarası teselsül ettirilmiştir.)
Köy tüzelkişiliği adına, köy yerleşme planına göre en çok 2000 m2 olmak
üzere tescil edilen parseller köyde ikamet eden ve köy nüfusuna kayıtlı olup evi
bulunmayan ihtiyaç sahiplerine ihtiyar meclisi kararı ile rayiç bedel üzerinden
satılır.
Satış bedeli peşin veya en çok 5 yılda ve 5 eşit taksitle tahsil edilerek,
o köyün imar işlerinde kullanılmak üzere köy sandığına yatırılır.
Köy ihtiyar meclisince satılan parseller üzerine satış tarihinden itibaren
en geç 5 yıl içinde bina yapılması zorunludur.
Hak sahipleri bu yerleri 10 yıl müddetle başkalarına devir ve temlik edemez-
ler.

Ek Madde 14 - (20/5/1987 - 3367/1 md. ile gelen ek 16 ncı md. hükmü olup
madde numarası teselsül ettirilmiştir.)
6831 sayılı, Orman, 2634 sayılı Turizmi Teşvik, 2863 sayılı Kültür ve Tabiat
Varlıklarını Koruma, 1051 sayılı Kanunla değişik 7269 sayılı Umumi Hayata Mües-
sir Afetler Dolayısıyla Alınacak Tedbirlerle Yapılacak Yardımlara Dair ve 2565
sayılı Askeri Yasak Bölgeler ve Güvenlik Bölgeleri Kanunları bu Kanun kapsamı
dışındadır.

Bu Kanunun hükümleri, belediye mücavir alanında bulunan köyler için, valinin
teklifi ve Bayındırlık ve İskan Bakanlığının onayı ile uygulanır.

Ek Madde 15 - (20/5/1987 - 3367/1 md. ile gelen ek 17 inci md. hükmü olup
madde numarası teselsül ettirilmiştir.)
Komisyonun teşkili, çalışma ve karar verme esas ve usulleri, köy tüzelkişi-
liği adına yapılacak tesciller, köy yerleşme planı düzenleme esas ve usulleri,
ihtiyaç sahiplerinde aranan vasıflar, devir yasakları, taşınmaz malların amaca
uygun kullanılma esasları, rayiç bedel tayini, satış esasları ve diğer hususlar,
bir yönetmelikle belirlenir.
Bu yönetmelik, kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren en geç iki ay
içinde Tarım Orman ve Köyişleri Bakanlığı ile Tapu ve Kadastro Genel Müdürlünce
ve ilgili kuruluşların görüşleri alınarak hazırlanır.

Madde 96 - İşbu kanunun hükümleri neşir ve ilanı tarihinden başlar.

Madde 97 - İşbu kanunun hükümlerini yaptırmağa Dahiliye ve Adliye Vekilleri
memurdur.

*
* *

442 SAYILI KANUNDA EK VE DEĞİŞİKLİK YAPAN MEVZUATIN
YÜRÜRLÜKTEN KALDIRDIĞI KANUN VE HÜKÜMLERİ GÖSTERİR LİSTE

Yürürlükten Kaldıran Mevzuatın
Yürürlükten kaldırılan --------------------------------
Kanun veya Kanun Hükümleri Tarihi Sayısı Maddesi
-------------------------------------- -------- --------- --------------
20 Temmuz 1330 tarihli Kır Bekçileri Kanu-
nunun bu Kanuna uymayan hükümleriyle Köy
Kanununun 54 ve 55 inci maddeleri 2/7/1941 4081 36

442 sayılı Köy Kanununun 26, 27, 29, 31 ve
32 nci maddeleri ile 41 inci maddesinin
(Kaymakamın seçim için köy derneğini
toplamasına) dair olan hükmü 7/7/1950 5672 3

442 sayılı Köy Kanunun 21, 24, 28, 49, 50, 51,
52, 57, 58, 59, 60, 61, 62, 63, 64, 65 ve 67 nci
maddeleriyle 5672 sayılı Kanunun ek 1, ek 2 ve
ek 3 üncü maddeleri ve 5998, 6835,7366 sayılı
kanunlar 18/7/1963 286 3

18/7/1963 gün ve 286 sayılı Köy Kanununda
değişiklik yapılmasına dair Kanunun, seçimlerle
ilgili ve 2972 sayılı Kanuna aykırı hüküm-
leri 18/1/1984 2972 37

442 SAYILI KANUNA EK VE DEĞİŞİKLİK GETİREN MEVZUATIN
YÜRÜRLÜĞE GİRiŞ TARİHİNİ GÖSTERİR LİSTE

Kanun Yürürlüğe
No. Farklı tarihte Yürürlüğe Giren Maddeler Giriş Tarihi
---------- --------------------------------------------------- ---------------
684 -- 2/12/1925
1256 -- 1/5/1928
2329 -- 28/10/1933
2491 -- 6/6/1934
3664 -- 11/7/1939
4081 -- 10/7/1941
4114 -- 25/9/1941
5672 -- 12/7/1950
5998 -- 13/1/1953
6169 -- 24/7/1953
6250 -- 19/2/1954
6835 -- 10/9/1956
7165 -- 25/11/1958
7366 -- 29/7/1959
286 -- 26/7/1963
906 -- 15/7/1967
1252 -- 22/4/1970
2108 -- 10/9/1977
2972 -- 18/1/1984
3029 -- 28/6/1984
3175 -- 4/4/1985
3278 -- 6/5/1986
3367 -- 26/5/1987
KHK/336 -- 5/8/1988
4342 -- 28/2/1998

GAYRİMENKUL KİRALARI HAKKINDA KANUN

Kanun Numarası : 6570
Kabul Tarihi : 18/5/1955
Yayımlandığı R. Gazete : Tarih: 27/5/1955 Sayı: 9013
Yayımlandığı Düstur : Tertip: 3 Cilt: 36 Sayfa:1469

Madde 1 - Belediye teşkilatı olan yerlerle, iskele, liman ve istasyonlardaki
gayrimenkullerin (Musakkaf olmıyanları hariç) kiralanmalarında kiralıyanla kira-
cı arasındaki hukuki münasebetlerde bu kanun ile Borçlar Kanununun bu kanuna ay-
kırı olmayan hükümleri tatbik olunur.
Mabetler kiraya verilemez ve ibadethane haricinde hiçbir iş için de kullanı-
lamaz.

Madde 2 - 3 - (İptal: Ana.Mah. nin 26/3/1963 tarih ve E. 1963/3, K. 1963/67
sayılı kararı ile.)

Madde 4 - Mobilyalı olarak kiraya verilen gayrimenkulerin, bu kanuna göre
taayyün eden yıllık kira bellerine mobilya için belediye encümenlerince takdir
edilen kıymetin yüzde yirmisinden fazla zam yapılamaz. Şu kadar ki bu suretle
zam olunacak miktar kira bedelinin yıllık tutarını geçemez.
Kira müddetinin hitamından bir ay evvel yazı ile haber vermek şartiyle kira-
layan mobilyalarını kısmen veya tamamen geri alabilir. Bu takdirde mobilyalar
için yapılan zam nispetinde kiradan indirme yapılır.

Madde 5 - Kaloriferli gayrimenkullerde mahrukat fiyatlarındaki değişiklikle-
rin kira bedellerine inikası nispeti hükümetçe tesbit ve ilan olunur.

Madde 6 - Kısmen mesken olarak kısmen de meskenden gayrı bir şekilde kulla-
nılmak üzere kiralanmış bulunan veya tamamen mesken olarak kullanılmak üzere ki-
ralanmış iken fiilen meskenden gayrı surette kullanılan gayrimenkullerin kira
bedelleri zam bakımından mesken olmayan yerlere ait hükümlere tabidir.

Madde 7 - Kira şartlarına ve Borçlar Kanununun bu kanuna aykırı olmayan hü-
kümlerine riayet edilse bile aşağıdaki yazılı hallerde kiralayan
a) Kiracı tarafından gayrimenkulün tahliye edileceği yazı ile bildirilmiş
olmasına rağmen tahliye edilmezse icra dairesine müracaatla tahliye istiyebile-
ceği gibi,
b) Gayrimenkulü kendisi veya eşi veya çocukları için mesken olarak kullanma
ihtiyacında kalırsa kira akdinin hitamında,
c) Gayrimenkulü kendisinin veya eşinin veya çocuklarının bir meslek veya
sanatı bizzat icra etmesi için kullanma ihtiyacında ise kira akdinin hitamında,
ç) Gayrimenkulü yeniden inşa veya imar maksadiyle esaslı bir surette tamir,
tevsi veya tadil için ve ameliye esnasında içinde ikamet veya iştigal mümkün ol-
madığı fennen anlaşıldığı takdirde kira akdinin hitamında,

d) Gayrimenkulü Medeni Kanun hükümlerine göre iktisabeden kimse kendisi veya
eşi veya çocukları için tamamen veya kısmen mesken olarak ve yine kendisi veya
eşi veya çocukları için bir meslek veya sanatın bizzat icrası maksadiyle iş yeri
olarak kullanma ihtiyacında ise iktisap tarihinden itibaren bir ay zarfında ki-
racıyı keyfiyetten ihtarname ile haberdar etmek şartiyle altı ay sonra,
e) Kira bedelini vaktinde ödememelerinden dolayı haklı olarak bir yıl içinde
kendilerine iki defa yazılı ihtar yapılan kiracılar aleyhine, ayrıca ihtara
hacet kalmaksızın, kira müddettinin hitamında,
Tahliye davası açabilirler.
Aynı şehir veya belediye hudutları içinde kendisinin veya birlikte yaşadığı
eşinin uhdesinde kayıtlı oturabileceği meskeni bulunan kimse, kirada oturduğu
yeri, malikin isteği üzerine tahliye etmeye mecburdur.

Madde 8 - Bu kanunla Borçlar Kanununda gösterilen haller dışındaki sebepler-
le açılacak tahliye davaları, mukavelelerde aksine şart bulunsa dahi mesmu ol-
maz.

Madde 9 - Kira mukavelelerinde; bu Kanunun kira bedellerinin tayinine mü-
taalik hususlar müstesna kiracı aleyhine değişiklik yapılamaz.

Madde 10 - (Mülga: 30/4/1973-1711/3 md.)

Madde 11 - Kiracı kira müddetinin bitmesinden en az on beş gün evvel mecuru
tahliye edeceğini yazı ile bildirmediği takdirde sözleşme aynı şartlarla bir yıl
uzatılmış sayılır.

Madde 12 - Kiracı, mukavelede hilafına sarahat olmadıkça, kiralanan yeri
kısmen veya tamamen başkasına kiralayamaz yahut istifade hakkını veya mukavele-
sini başkasına devredemez veyahut kendisi gayrimenkulü bırakmış olduğu halde
hiç bir sebeple bu yeri kısmen veya tamamen başkalarına işgal ettiremez.
Kira akdinin esas gayesi itibariyle başkalarına kiralanması lazım ve mütat
olan (Otel, pansiyon, talebe yurdu ve benzerleri) gayrimenkuller bütün gayrimen-
kulün devri veya kiralanması hali müstesna olmak üzere yukardaki fıkra hükmüne
tabi değildir.
Bu maddenin birinci fıkrası hükmüne riayet etmeyerek bir gayrimenkule kiracı
veya devir alan sıfatiyle girenler veya bu gayrimenkulü işgal edenler hakkında
hiç bir ihtara hacet kalmaksızın sulh mahkemelerinde tahliye davası açılabilir.
Fuzuli şagiller hakkında 5917 sayılı kanun hükümlerinin tatbikı da istenebi-
lir.

Madde 13 - Kira mukavelelerinin ve Borçlar Kanununun bu kanuna mugayir olma-
yan vecibelerine kiracılar veya ortaklariyle sanat, meslek ve ihtısasları dola-
yısiyle aynı meslek veya sanatı idame ettirecek olan mirasçıları ve meskenlerde
ölen kiracı ile birlikte ikamet edenler tarafından tamamen riayet edildiği müd-
detçe bu kanunun yürürlükten kaldırılmasından üç ay sonraya kadar aleyhlerine
tahliye davası açılamaz.

Madde 14 - 2490 sayılı Artırma, Eksiltme ve İhale Kanununa tabi olarak kira-
ya verilen gayrimenkuller hakkında da bu kanun hükümleri tatbik olunur.

Madde 15 - Kiralayan 7 nci maddenin b, c, d bentlerinde yazılı sebeplerden
dolayı tahliye ettirdiği gayrimenkulü mücbir sebep olmaksızın üç sene müddetle
eski kiracısından başkasına kiralayamaz.
ç fıkrasına göre tahliye edilen gayrimenkuller eski hali ile, mücbir sebep-
ler olmadıkça üç sene müddetle başkasına kiraya verilemez.

ç fıkrasına istinaden tahliye edildikten sonra imar planına göre yeniden
inşa veya esaslı şekilde tadil veya tevsi edilen gayrimenkullerin yeni hali
ile ve yeni kira bedeli ile bir mesken veya bir ticarethane yerini eski kiracı-
nın kiralamağa tercih hakkı vardır. Bu hakkın, kiralayanın, yapacağı tebliğ
tarihinden itibaren bir ay içinde kullanılması şarttır.
Bu maddeye göre tercih hakkı bertaraf edilmedikçe, gayrimenkul üç yıl müd-
detle başkasına kiralanamaz.

Madde 16 - Hava parası olarak veyahut her ne nam ve suretle olursa olsun
bu kanuna göre taayyün eden kira bedelinden fazla para alanlar, bunlar namına
hareket edenler veya bunlara tavassut edenlere 15 inci madde hükmüne aykırı
hareket edenler hakkında altı aydan bir seneye kadar hapis ve üç yıllık kira
bedeli tutarınca ağır para cezası hükmolunur. Mükerrirler hakkında bu cezalar
bir misli artırılır.

Ek Madde 1 - (Ek: 23/1/1998 - 4331/1 md.)
Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihe kadar, yangın, yer sarsıntısı, yer kay-
ması, fırtına, taşkın, sel gibi tabii afetler nedeniyle zarar gören mülkiyeti
veya idaresi Vakıflar Genel Müdürlüğüne ait vakıf taşınmazların onarım veya
restorasyonunu müteakip bir defaya mahsus olmak üzere afet öncesi kiracılarına
Devlet İhale Kanunu hükümleri uygulanmaksızın Vakıflar Genel Müdürlüğünce tespit
edilen rayiç kira bedeli ile kiracılık hakkı tanınabilir.

Muvakkat Madde 1 - Bu kanunun kira bedeline mütaallik hükümleri:
a) Milli Korunma Kanununa tabi olan gayrimenkuller için 1/6/1955 tarihin-
den,
b) Milli Korunma Kanununa tabi olmayıp da serbest kira ile kiralanmış olan
ve kira akitleri gayrı muayyen müddete inkilabetmiş bulunan gayrimenkullerin
kira bedelleri bu kanunun mer'iyete vazından itibaren geçecek altıncı ayı
takibeden ay başından,
c) Milli Korunma Kanununa tabi olmaksızın, serbest kira ile kiralanmakta
olup da mukavele müddetleri muayyen olan gayrimenkullerde kira akitlerinin
hitamından itibaren,
ç) (Değişik: 9/1/1956 - 6634/1 md.) C fıkrasında yazılı gayrimenkullerden
bir yıldan fazla müddetle mukaveleye bağlanmış olup da bu kanunun mer'iyete
girdiği tarihte bir seneden fazla müddeti bulunanlar için 1/6/1956 tarihinden
itibaren mer'idir.
Bu kanuna göre kiraya zam yapılması icap ettiği hallerde yapılacak zam
nispetlerinden aşağı nispette zam yapılacağını veya hiç zam yapılmıyacağını
kiralayan, kanunun mer'iyete girmesinden itibaren bir ay içinde yazı ile tebliğ
etmediği taktirde mevzuubahis zamlar bu kanunun meri'yete girdiği tarihten bir
ay sonra ve yukarıdaki tarihlerden başlamak üzere uygulanır. Bu takdirde kiracı
bir aylık müddetin sonundan başlıyarak bir ay içinde mukavelenin feshini ihbar
edebilir ve bu ihbardan itibaren iki ay içinde gayrimenkulü tahliyeye mecbur-
dur. Tahliyeye kadar geçen müddetin kirası zammı ile birlikte ödenir.

Muvakkat Madde 2 - Bu kanunun 7 nci maddesinde yazılı tahliye davaları
bakımından:
a) Milli Korunma Kanununa tabi olan gayrimenkullerin kira mukaveleleri
31/5/1955 tarihinde,
b) Milli Korunma Kanununa tabi olmayıp da serbest kira ile kiralanmakta
olan ve kira mukaveleleri gayri muayyen müddete inkilabetmiş bulunan gayrimen-
kullerin kira mukaveleleri ise bu kanunun mer'iyete vazı tarihinden itibaren
geçecek altıncı ayın sonunda hitama ermiş addolunur.
Bu tarihlerden itibaren bir ay zarfında dava açılmadığı takdirde mukavele-
lerin hitam müddetleri beklenmesi zaruridir.

Geçici Madde 3 - (11/10/1983 - 2912/1 md. ile gelen geçici md. hükmü olup
madde numarası teselsül ettirilmiştir.)
T.C. Emekli Sandığı, Sosyal Sigortalar Kurumu, Esnaf ve Sanatkarlar ve Di-
ğer Bağımsız Çalışanlar Sosyal Sigortalar Kurumu (BAĞ - KUR), Türkiye Kızılay
Derneği, Türk Hava Kurumu, Darülaceze Müdürlüğü, Darüşşafaka Cemiyeti ve bağlı-
sı vakıflar, mazbut ve mülhak vakıflar ile Vakıflar Genel Müdürlüğü, Verem Sa-
vaş ve Kanserle Savaş dernekleri adına kayıtlı veya bunların kamu kuruluşları
veya kamu yararına çalışan derneklerle müştereken sahip bulundukları gayrimen-
kullere (vasiyet edilenler dahil) ilişkin kira sözleşmeleri bu Kanunun yürürlük
tarihinden itibaren altı ay sonra sona erer.
Bu süre içinde yukarıdaki Kurumlar veya bunların kira işlerini yürüten iş-
tiraklerince rayiç veya emsal bedele uygun olarak yeni kira bedeli ve şartlar
tespit edilerek kiracıya tebliğ edilir. Eski kiracının birinci fıkrada belirti-
len altı ayı takip eden 30 gün içinde yeni kira bedeli ve şartlar üzerinden ki-
ra sözleşmesi yapmaya hakkı vardır.
(Değişik: 30/5/1984 - 3012/1 md.) Teklif edilen yeni bedele, kiralayan ve
kiracılarca sulh hukuk mahkemeleri nezdinde itiraz olunabilir. 30 günlük süre
içinde itiraz ve rüçhan hakkını kullanmayan ve gayrimenkulü tahliye etmeyenle-
rin, tahliyeleri icra memurluğundan istenir.

Geçici Madde 4 - (15/1/1985 - 3151/1 md. ile gelen geçici md. hükmü olup
madde numarası teselsül ettirilmiştir.)
Belediyeler ve özel İdareler ile Beden Terbiyesi Genel Müdürlüğü adına ka-
yıtlı veya bunların kamu kuruluşları veya kamu yararına çalışan derneklerle
müştereken sahip bulundukları gayrimenkullere (vasiyet edilenler dahil) ilişkin
kira sözleşmeleri bu Kanunun yürürlük tarihinden itibaren altı ay sonra sona
erer.
Bu süre içinde yukarıdaki kurumlar ve bunların kira işlerini yürüten işti-
raklerince rayiç ve emsal bedele uygun olarak yeni kira bedeli ve şartlar tes-
pit edilerek kiracıya tebliğ edilir. Eski kiracının birinci fıkrada belirtilen
altı ayı takip eden 30 gün içinde yeni kira bedeli ve şartlar üzerinde kira
mukavelesi yapmaya hakkı vardır.
Teklif edilen yeni bedele ve şartlara kiracılarca sulh hukuk mahkemeleri
nezdinde itiraz olunabilir. Otuz günlük süre içinde itiraz ve rüçhan hakkını
kullanmayan ve gayrimenkulü tahliye etmeyenlerin tahliyeleri icra memurluğundan
istenir.
İtiraz süresi içinde, belirlenen kira bedeline karşı sulh hukuk mahkemesine
itiraz vaki olduğunda kiracı, dava sonuna kadar kurum ve kuruluşlarca tesbit
edilen kirayı aylık olarak öder ve tahliye edilemez. Sulh hukuk mahkemesince
rayiç ve emsale uygun olarak kira bedeli tesbit olunur. Mahkeme kararına göre
kiracı lehine fark olduğu takdirde bu miktar ileriki aylık kiralara mahsup
edilir.
Görülecek davalarda ilk ve eski kiranın toptan eşya fiyatlarındaki artış
yüzdeleri bu tespitlerde nazara alınmaz. Mahkeme tespitte bilirkişi olarak res-
mi dairelerce bildirilen teknik elemanlardan, Ticaret Odası temsilcisinden ve
bir de hukukçudan olmak üzere üç kişilik heyeti resen seçer.
Mahkeme kararının kesinleşmesinden başlayarak otuz gün içinde mahkemece
tesbit edilen kira bedeline göre kiracının yeni kira sözleşmesi yapmaya hakkı
vardır. Bu süre içinde sözleşmeyi yapmayan ve biriken kira farklarını ödemeyen
kiracının tahliyesi icra memurluğundan istenir.
Bu davalar ivedilikle görülür.
*

Geçici Madde 5 - (Ek: 1/12/1993-3917/7 md.) Sosyal Sigortalar Kurumu ile
Esnaf ve Sanatkarlar ve Diğer Bağımsız Çalışanlar Sosyal Sigortalar Kurumunun
sahibi veya ortağı bulunduğu gayrimenkuller için 1.1.1993 tarihinden önce
22.4.1926 tarih ve 818 sayılı Borçlar Kanunu ile 18.5.1955 tarih ve 6570 sayılı
Gayrimenkul Kiraları Hakkında Kanuna göre yapılmış olan kira sözleşmeleri,
sözleşmelerin bitim tarihinden itibaren üç ay sonra, işletme hakkının devrine
ilişkin sözleşmeler ise bu Kanunun yürürlük tarihinden itibaren üç ay sonra
sona erer.
Kurumlarca, bu süre içinde rayiç bedel veya emsal bedele uygun olarak yeni
kira bedeli ve şartları tespit edilerek kiracıya tebliğ olunur. Eski kiracının,
birinci fıkrada belirtilen üç ayı takip eden (30) gün içinde yeni kira bedeli
ve şartları üzerinden 6570 sayılı Gayrimenkul Kiraları Hakkında Kanun hüküm-
lerine göre kira sözleşmesi yapmaya veya teklif edilen yeni kira bedeline sulh
hukuk mahkemeleri nezdinde itiraz etmeye hakkı vardır. 30 günlük süre içinde
itiraz ve rüçhan hakkını kullanmayan ve gayrimenkulü tahliye etmeyen kiracıların
tahliyesi ilgili icra memurluğunca sağlanır.
Belirlenen kira bedeline karşı süresi içinde dava açılması halinde, dava
sonucuna kadar Kurumlarca tespit edilen yeni kira bedeli üzerinden ödeme yapı-
lır. Dava sonucunda belirlenen kira bedeline göre; kiracı lehine doğacak farklar
takip eden aylara ait kira bedelinden mahsup edilir.
Kira bedellerinin tespitine ilişkin davalarda, toptan eşya fiyatlarındaki
artış yüzdeleri dikkate alınmaz.
Mahkeme kararının kesinleşmesinden başlayarak otuz gün içinde, mahkemece
tespit edilen kira bedeline göre kiracının 22.4.1926 tarih ve 818 sayılı Borç-
lar Kanunu ile 18.5.1955 tarih ve 6570 sayılı Gayrimenkul Kiraları Hakkında
Kanuna göre yeni kira sözleşmesi yapmaya hakkı vardır. Bu süre içinde sözleşme
yapmayan ve varsa birikmiş kira farklarını ödemeyen kiracının tahliyesi ilgili
İcra Memurluğundan talep edilir.
Bu şekilde tespit edilen yeni kira bedelleri, yılda bir defa Devlet İsta-
tistik Enstitüsü tüketici fiyat endeksindeki artış oranından az olmamak üzere
rayiç veya emsal değere yükseltilir.
Birinci fıkrada belirtilen kurumların kamu kuruluşlarına kiralanmış bulunan
gayrimenkulleri hakkında da yukarıdaki hükümler uygulanır.

Geçici Madde 6 - (Ek: 23/1/1998 - 4331/2 md.)
Vakıflar Genel Müdürlüğünün mazbut ve mülhak, vakıflara ait gayrimenkullere
ilişkin kira sözleşmeleri bu maddenin yürürlük tarihinden itibaren üç ay sonra
sona erer.
Bu süre içinde Vakıflar Genel Müdürlüğü ve mütevellilerince rayiç veya emsal
bedellere uygun olarak yeni kira bedeli ve şartları tespit edilerek kiracıya
tebliğ olunur, aynı zamanda bu bedel üzerinden gayrimenkulü kiralamak isteyen
üçüncü şahıslara uygun biçim ve yöntemlerle şartlar duyurulur.
İkinci fıkradaki şartları kabul eden ya da daha fazla bedel teklif eden
üçüncü şahısların varlığı halinde eski kiracıların en yüksek bedel üzerinden
birinci fıkrada belirtilen üç ayı takip eden otuz gün içinde yeni kira sözleş-
mesi yapmaya öncelikle hakları vardır.
Otuz günlük süre içinde kira sözleşmesi imzalayan ve gayrimenkulü de tahliye
etmeyen kiracının tahliyesi, bu sürenin bitiminden sonra Vakıflar Genel Müdürlü-
ğünün başvurusu üzerine başkaca tebligata gerek görülmeden mahalli mülki amir-
lerinin kararı ile bir hafta içinde boşalttırılır. İdare ve yargı organlarına
yapılacak başvurular, bu kararların yerine getirilmesini durdurmaz.
Belirtilen kira bedeline karşı süresi içinde dava açılması halinde, verilen
karar kesinleşinceye kadar Vakıflar Genel Müdürlüğünce tespit edilen yeni kira
bedeli üzerinden ödeme yapılır. Dava sonucuna göre belirlenen kira bedeline göre
kiracı lehine doğacak farklar, takip eden aylara ait kira bedellerinden mahsup
edilir.
Kira bedellerinin tespitine ilişkin davalarda ilk ve eski kiranın toptan
eşya fiyatlarındaki artış yüzdeleri nazara alınmaz.
Mahkeme kararının kesinleşmesinden başlayarak otuz gün içinde mahkemece
tespit edilen kira bedeli üzerinden kiracının yeni kira sözleşmesi yapmaya hakkı
vardır.
Bu süre içinde sözleşme yapmayan ve varsa birikmiş kira farklarını ödemeyen
kiracının tahliyesi ilgili İcra Müdürlüğünden talep edilir.
Yeni sözleşme ile akdolunan kira bedelleri, müteakip kira dönemlerinde geçen
yılın aynı ayına göre Devlet İstatistik Enstitüsünce belirlenen 12 aylık Toptan
Eşya Fiyat Endekslerinden az olmamak üzere, rayiç veya emsal değer dikkate alı-
narak yükseltilir.

Madde 17 - Milli Korunma Kanununun 30 uncu maddesi ile 56 ncı maddesinin
VII nci bendi ve bu maddeleri tadil veya ilga eden kanunlar yürürlükten kaldı-
rılmıştır.

Madde 18 - Bu kanun 1/6/1955 tarihinden itibaren mer'idir.

Madde 19 - Bu kanunu icraya İcra Vekilleri Heyeti memurdur.

18/5/1955 TARİHLİ VE 6570 SAYILI KANUNA İŞLENEMEYEN
GEÇİCİ MADDELER:

1 - 9/1/1956 tarihli ve 6634 sayılı Kanunun geçici maddesi:
Geçici Madde - 6570 sayılı Gayrimenkul Kiraları hakkındaki Kanunun muvakkat
1 inci maddesinin Ç fıkrasına müsteniden açılmış olup da halen derdest bulunan
davalar reddolunur. Bu husustaki ilamlar icra dairelerince infaz olunmıyarak
dosyaları muameleden kaldırılır.
Davaların reddi ve icra dosyalarının muameleden kaldırılmasından dolayı harc
ve resim alınmaz ve evvelce alınmış olan peşin harc ve resimler alakalılara iade
olunur.

2 - 30/5/1984 tarihli ve 3012 sayılı Kanunun geçici maddesi:
Geçici Madde - 6570 sayılı Gayrimenkul Kiraları Hakkında Kanuna 2912
sayılı Kanunla Eklenen Geçici Maddenin İkinci Fıkrasına göre yeni kira söz-
leşmesi yapmayanlardan gayrimenkulleri henüz tahliye etmeyenlerce bu Kanunun
yürürlüğe girdiği tarihten itibaren otuz gün içinde kiralayan kurum tarafından
belirlenen kira bedellerine karşı sulh hukuk mahkemesine itiraz vaki olduğunda
dava sonuna kadar kiracı, kurum ve kuruluşlarca tespit edilen kirayı aylık ola-
rak öder ve tahliye edilemez. Sulh hukuk mahkemesince rayiç ve emsale uygun
olarak kira bedeli tespit olunur. Tespit edilen kira bedeli 1 Mayıs 1984 tari-
hinden itibaren geçerli olup, karar ile kiracı lehine fark olduğu takdirde bu
miktar ileriki aylık kiralara mahsup edilir.
Görülecek davalarda ilk ve eski kiranın toptan eşya fiyatlarındaki artış
yüzdeleri bu tespitlerde nazara alınmaz. Mahkeme tespitte bilirkişi olarak resmi
dairelerce bildirilen teknik elemanlardan, ticaret odası temsilcisinden ve bir
de hukukçudan olmak üzere üç kişilik heyeti resen seçer.
Mahkeme kararının kesinleşmesinden başlayarak otuz gün içinde mahkemece
tespit edilen kira bedeline göre kiracının yeni kira sözleşmesi yapmaya hakkı
vardır. Bu süre içinde sözleşmeyi yapmayan ve biriken kira farklarını ödemeyen
kiracının tahliyesi icra memurluğundan istenir.
Kurumlar tarafından yapılan tebligat üzerine kurumca tespit edilen kira
bedeline uygun olarak kira sözleşmesi yapılmış olması yukarıdaki fıkrada açık-
lanan itiraz hakkının kullanılmasına engel teşkil etmez. Bu takdirde mahkeme
kararının kesinleşmesi ile tespit edilen kira mukavele tarihinden geçerli olur.
Bu davalar diğer davalara nazaran öncelikle görülür.

6570 SAYILI KANUNDA EK VE DEĞİŞİKLİK YAPAN MEVZUATIN
YÜRÜRLÜKTEN KALDIRDIĞI KANUN VE HÜKÜMLERİ GÖSTERİR LİSTE

Yürürlükten Kaldıran Mevzuatın
Yürürlükten Kaldırılan ------------------------------
Kanun veya Kanun Hükümleri Tarihi Sayısı Maddesi
---------------------------------------- ------ ------ -------
18/5/1955 tarih ve 6570 Sayılı Kanunun
10 uncu maddesi 8/5/1973 1711 3

6570 SAYILI KANUNA EK VE DEĞİŞİKLİK GETİREN MEVZUATIN
YÜRÜRLÜĞE GİRİŞ TARİHİNİ GÖSTERİR LİSTE
Kanun Yürürlüğe
No. Farklı tarihte yürürlüğe giren maddeler giriş tarihi
---------- --------------------------------------- ------------
6634 --- 14/1/1956
6767 --- 11/7/1956
7023 --- 25/6/1967
1711 --- 6/6/1973
2912 --- 1/11/1983
3012 --- 7/6/1984
3151 --- 1/2/1985
3917 --- 8/12/1993
4331 --- 23/1/1998

satılık ve kiralık konutlar

30 Aralık 2007 Pazar

Kiracıya yeni yıl müjdesi

26 Aralık 2007 Çarşamba

emlak kanunları

Satılık ve kiralık emlak siteleri

Blog Arşivi

Hakkımda